Melkorka - 01.05.1956, Blaðsíða 14

FÆREYJAR
í merkri bók má lesa: Færeyingar eru
grein á norræna þjóðstofninum. Ber að
réttu að telja þá fimmtu norrænu þjóðina,
við hlið Svía, Dana, Norðmanna og íslend-
inga — og þjóðmenningin, bæði verkleg og
andleg, er gömul norræn bændamenning
með sérstakri færeyskri mótun.
— Og þó eru íslendingar yfirleitt all-
ófróðir um þessa frændur sína sem byggja
hið norðlæga Atlanzhaf eins og við sjálfir.
Við eigum erfitt með að skilja tungu þeirra
og leggjum ekki á okkur að læra liana, og
fram til þessa liafa kynnisferðir íslendinga
til Færeyja verið nokkuð strjálar, líkt og
ferðir Reykvíkinga út í hina grænu Engey
við sundin blá. En við vitum Jró einhvern-
veginn undarlega mikið af þessum eyjum,
þótt þær séu eins og fjarlæg heimsálfa upp
við bæjarvegginn Iijá okkur, og margur ís-
lenzkur unglingurinn hefur séð þær gegnum
sögur og kvæði, sveipaðar ævintýraljóma,
og sjálfstæðisbarátta færeysku þjóðarinnar
í dag vekur samúð og hljómgrunn í íslenzk-
um brjóstum. Við ættum einnig að minnast
J^ess að illa mundi ástatt fyrir íslenzka fiski-
flotanum í dag ef færeysku sjómannanna
nyti ekki við. Við sækjum nú orðið ekki all-
lítið af vinnuafli útgerðarinnar til Færeyja,
sem sést bezt á því að messur á færeysku hafa
verið fyrirskipaðar á sunnudögum.
Færeyingar eiga gamlan og merkilegan
menningararf sem Jreir Iiafa varðveitt í ævin-
týrum, sögum og kvæðum, en sérstæðastur
er færeyski þjóðdansinn og liggur hið mikla
menningargildi hans í því að hann er söng-
ur um leið. Dans Jtessi minnir að nokkru á
gömlu vikivakana okkar og gömul íslenzk
4 6
danskvæði, enda yrkisefnið oft sótt í nor-
rænar fornsögur og íslendingasögur, eins og
t. d. Grettissögu. Kvæðið er aðalatriðið en
dansinn undirleikur áheyrendanna og því
hefur verið haldið fram að telja bæri fær-
eyska dansinn sérstaka aðferð, til að segja
fram kvæði. Á Olafsvökunni í júlímánuði,
sem er einskonar Jrjóðhátíðardagur færey-
inga, stíga eyjaskeggjar hina fornu J:>jóð-
dansa sína og kveða við raust og hefur verið
bent á að þjóðin hafi varðveitt þarna einn
kafla í menningarsögu Evrópu.
Færeyingar haí'a átt stórgáfuð skáld eins
og J. H. O. Djurhuus, sem hefur ort skín-
andi Ijóðræn kvæði á færeysku og þýtt marg-
ar af ljóðperlum heimsbókmenntanna á
móðurmál sitt. Hvert mannsbarn á íslandi
þekkir þýðingu Jónasar á kvæði Heines:
Stóð ég út í tunglsljósi. J. O. H. Djurhuus
Btcr i Fœrcyjum
MELKORKA