Melkorka - 01.11.1957, Side 22

Maðurinn og fíllinn
Nútíma ævintýri cftir Jomo Kenyatla, foringja frelsishreyfingar Kenyabúa
Fíllinn hafði kynnzt mönnum. Dag nokk-
urn var mikill stormur og fíllinn liélt til
litla kofans í útjaðri skógarins, þar sem vin-
ur hans, Maðurinn, ljjó.
Maður minn góður, sagði fíllinn og
brosti sínu blíðasta brosi, veittu mér húsa-
skjól fyrir ranann minn á meðan stormur-
inn geisar.
Maðurinn sá aumur á fílnum.
Kofinn minn er mjög lítill, sagði hann,
en þú skalt fá skjól fyrir hinn dýrmæta rana
þinn á meðan stormurinn geisar. En þú
verður að vera mjög varkár . . .
Þú ert mikill gæðamaður, sagði líllinn,
hrærður, og sá dagur kemur, að ég mun
geta endurgoldið þér greiðann.
Hvað skeði nú í raun og veru?
Fíllinn hafði ekki fyrr komið rananum í
kofann en hann þrengdi öllu höfðinu inn
líka og svo lauk að Maðurinn mátti hypja
sig út í rigninguna.
mannanna, til að stuðla að framförum og
velferð miljón manna, til að lækna hina
sjúku, þá skuli þessi uppgötvun Jjvert á
móti notuð til að koma af stað sjúkdómum
og örkumlun og jalnvel hættu á sýkingu
heilla landa.
Engin kona getur sætt sig við slíka fram-
tíð. Mér virðist konur og mæður, sem óháð-
ar eru ríkisstjórnum og flokkum, hljóti að
krefjast í sameiningu og í nafni heilbrigði
allra Jjjóða heims, að liætt sé tilraunum með
atómvopn og mun það verða undanfari sam-
komulags um almenna afvopnun og varan-
legs friðar.
Óskar B. Bjarnason efnajrrcðingur þýddi.
Vinur minn, sagði hann við Manninn,
liúð þín er jjykkari en húðin á mér. Eg sé
nú, að kofinn þinn er alltof lítill fyrir okkur
l)áða og þér gerir ekkert til, J)ó að þti stand-
ir svolitla stund titi í rigningunni.
Auðvitað var þetta ekki það sem Maður-
inn hafði ætlað. Hann grét beizklega yfir á-
standi sínu og öll dýrin í frumskóginum
flýttu sér á staðinn, til Jtess að vera við-
stödd deilu fílsins og Mannsins.
Ljónið kom líka og öskraði: Hver vogar
sér að raska ró konungs frumskógarins?
Fíllinn, sem sat í háu embætti í frumskóg-
inum, reyndi að sefa bálreiðan konunginn.
Yðar hátign, sagði hann sefandi, J)etta er
aðeins lítilfjörlegur skoðanarmunur milli
mín og vinar míns um eignarréttinn á þess-
um kofa.
En ljónið vildi konta á lögum og reglu og
úrskurðaði:
Ráðherrar mínir setji á laggirnar rann-
sóknarnelnd til Jtess að upplýsa Jtetta mál,
og geli mér skýrslu unt niðurstöður sínar
innan viku.
Síðan sneri hann máli sínu til Mannsins.
Það er heilladrýgra, að búa í friði við J)jóð
mína, sagði hann lítillátur, fíllinn er, eins
og J)ú veizt, með beztu ráðherrum mínum.
Það er óþarfi að hafa áhyggjur af því, að þú
missir kofann J)inn. Bíddu J)ar til nefndin
hefur fund og yfirheyrir þig, niðurstöður
hennar munu þér vel líka.
Maðurinn var ánægður, af því að hann
taldi víst, að kofinn yrði honum afhentur
aftur.
Rannsóknarnefndin var kosin J)egar í
stað. Meðlimir liennar voru hr. Nashyrn-
86
MELKORKA