Fréttabréf Siglfirðingafélagsins í Reykjavík og nágrenni - okt. 1998, Síða 8

„Binnuhús“
gert upp
Þau scemdarkjón, Halldóra Jónasdóttir (dóttir Jónasar Björns og Hrefnu) og Gunnar Trausti
Guðbjörnsson (sonur Binnu Jóns) hafa undanfarin misseri eytt öllum sínum frístundum
(og aurum) íað gera upp ceskubeimili Gunnars að Suðurgötu 26 á Siglufirði, svokallað
„Binnubús“. Þau voru á kafi við að mála búsið að utan þegar ég tók þau tali ísumar.
- Hvað er búsið gamalt?
-Húsið er um eitt hundrað
ára. Byggt árið 1904 af skip-
stjóra sem svikinn var í ástum.
Smiðurinn sem reisti húsið, sem
kom í hlutum frá Noregi, var
bróðir Guðmundar Einarssonar,
vélsmiðs, en hann keypti húsið
af hinum niðurbrotna kapteini.
Húsið kemst svo í eigu ömmu
og afa, þeirra Guðlaugar Gísla-
dóttur og Jóns Jóhannessonar
um 1906 eftir að það hrann
ofan af þeim hús sem stóð á
þeim slóðum þar sem hjálp-
ræðisherinn var með sínar
bækistöðvar.
Þau bjuggu hér sinn búskap
og komu upp sínum 8 börnum af þeim 10 sem þau
eignuðust. Ofan á þetta stóra heimili leigðu hér
stundum 2-3 fjölskyldur í einu auk einstaklinga.
Hér gistu líka heilu áhafnirnar eftir skipsskaða, en
afi var umboðsmaður fyrir norska útgerðarmenn
eins og t.d. Roald sem bragginn frægi er kenndur
við. Þetta hús hefur sál á því er enginn vafi og það
góða sál.
Hér ólst ég upp á héðan ákaflega góðar minn-
ingar. Það er gott að sofna við regnið sem bylur á
þakinu og heyra hvernig húsið tekur á sig vindinn.
(En auðvitað er alltaf sól á Sigló, svo þetta er ekki
oft!)
-Hvenær bófust þið handa við tiltektina?
Sumarið 1996. Við vorum búin að gera nokkrar
tilraunir en óaði alltaf við vinnunni. Svo hafði hit-
inn hafði verið tekinn af húsinu haustið 1995,
þannig að eftir þann vetur var ljóst að það var
annaðhvort nú eða aldrei að gera eitthvað. Það
fóru þrír kúfaðir vörubílar út úr kjallaranum. Og
síðan hafa farið, fram að þessu, um 100 svartir
ruslapokar á haugana.
Við skiptum um ofna í húsinu,
settum upp sturtu og í rauninni
gerðum við aðeins það allra
nauðsynlegasta.
-Hvernig er með stærri bluti?
Rafmagnið er enn eftir en það
er á fjárhagsáætlun 1999. Það
munaði þó litlu að illa færi vegna
rafmagnsins. Þegar við komum
hér í fyrrasumar, tók ég eftir því
að það rétt aðeins týrði á Ijósun-
um. Þegar betur var að gáð neist-
aði út úr veggnum þar sem heim-
taugin liggur inn í húsið í kjallar-
anum. Eg tók rafmagnið af og við
tókum á okkur náðir.
Brúðkaupsafmæli!
Um morguninn fór ég í sturtu, sem er í kjallaran-
um, í herbergi við hliðina á heimtauginni. Síðan fór
ég upp og helli á kaffi. Til þess notaði ég gas vegna
rafmagnsleysis. Síðan hóaði ég í frúna til að fara í
sturtu og fá sér kaffi. Eg var að raka mig þegar ég
heyri þetta skaðræðisóp og hún kemur á
Evuklæðunum einum saman upp í gegnum kjall-
aralúguna og tvær hurðir að auki á 2 sekúndum.
Mér datt helst í hug, af því að þennan dag var
brúðkaupsdagurinn okkar, að nú stæði eitthvað til!
Þegar hún var að þurrka sér eftir sturtuna varð
sprenging í heimtauginni og kjallarinn lýstist upp
eins og gamlárskvöldi og fylltist af reyk. Raf-
magnið fór ekki af úti í götu eins og hefði átt að
gerast, en þeir rafveitumenn brugðust skjótt við
þannig að þetta á ekki að koma fyrir aftur.
-Hvernig er með kostnaðinn, er þetta ekki dýrti
- Jú þetta hefur tekið í budduna. En við ætlum
okkur að fara hægt og taka fyrir það nauðsynleg-
asta. I þessu sambandi finnst okkur að bærinn eða
peningastofnanir í bænum ættu að koma til móts
við það fólk sem er að gera upp og dytta að göml-
8