Búnaðarrit - 01.01.1976, Side 240
BÚNAÐAR RIT
234
andi lögum er kosin byggingarnefnd í hverjum lireppi,
hvort Iiann er lieldur stór eða lítill, að loktium sveitar-
stjórnarkosningum. Talið er, að |>essi tilhögun liafi gefizt
misjafnlega og byggingarnefndir víðast orðið lítt virkar
í sveitum, meðfram, og e. t. v. einkum, vegna þess, live
starfssvœði þeirra hefur verið smátt og verkefnin þess
vegna oft snert einn eða fleiri nefndarmenn persónulega
gegnum sifjatengsl, nágrenni o. s. frv.
Búnaðarþing telur skynsamlegt að stækka byggingar-
nefndarumdæmin að því marki, að nefndarstörfin verði
ekki of fyrirfeiðarmikið aukastarf. Hins vegar er það
kerfi, sem frumvarpið býður upp á, allt of losaralegt. Þar
er gert ráð fyrir því, að sveitarstjórnir sameinist um
byggingarnefiulir með sérstökum, frjálsum samningum
sín á milli án nokkurs fasts skipulags, aðeins er sett lág-
marksíbúatala fyrir livert nefndarumdæmi, 300 íbúar.
Landshlutasamtökum sveitarfélaga er falið að bafa „for-
göngu“ um sameiningu sveitarfélaga um byggingarnefnd-
ir, og sagt að „stefnt skuli að“ því, að hún fari eftir land-
fræðilegmn aðstæðum. Engum aðila er fengið úrslitavald
um þessa skipulagningu, ekki lieldur fyrrnefndum lands-
hlutasamtökum, enda munu þau enn á mjög ótraustum
grunni og þátttaka í þeim frjáls og óbundin.
Búnaðarþing telur þessa tilliögun mjög óbeppilega fyr-
ir dreifbýlið og líklega til að vahla tvístringi í stað nauð-
synlegrar samheldni. Ef frumvarpið yrði lögfest, eins og
það liggur fyrir, er liætt við, að sveitarstjórnir þættust
sjá fyrir verulegan kostnaðarauka, og sveitarlireppar, sem
næst liggja þéttbýli, mundu leita samstarfs þar, og þar
með rofna heildarskipan landbúnaðarbreppanna í eitt
kerfi, sbr. tölulið 2 bér á eftir.
Búnaðarþing leggur til, að farin verði sú leið, að þétt-
býlisbreppar innan hverrar sýslu liafi rétl til að kjósa
eigin byggingarnefnd, en sýslunefndir kjósi byggingar-
nefndir, eina eða fleiri, fyrir landbúnaðarhreppa hverrar
sýslu og ráði fjölda þeirra með tiltekinni takmörkun að