Tjaldbúðin - 01.12.1900, Page 23

— 21
kirkjuþingið stóð yfir (21.—25. júní) samþykkti
söfnuðurinn á safnaðarfundi 25. júní með litl-
um meiri lrluta atkvæða að ganga í kirkjufje-
lagið Af samþykkt þessari leiða ýmsar breyt-
ingar á grundvallarlögum safnaðarins. Þannig
verður t. a. m. að breyta nafni safnaðarins, því
það getur ekki lengur átt við. Það fengust ekki
nógu mörg (2/a) atkvæði til þess að samþykkja
lagabreytingar á þessum safnaðarfundi. Með því
að söfnuðurinn samþykkti að ganga í kirkju-
fjelagið sama kvöldið (25. júní), og kirkjuþinginu
var slitið, þá var ekki tími til að taka hann
»formlega upp á safnaðaskrá« kirkjufjelagsins á
þessu þingi. Það verður að bíða næsta kirkju-
þings.
Árið 1898 kemst jeg þannig að orði (*Tjald-
búðin» I, bls. 27): »Þegar jeg dey eða á annan
hátt fer frá söfnuðinum (o: Tjaldbúðarsöfnuði), þá
verður hann að ganga í kirkjufjclagið. Honum
er enginn annar vegur opinn«. Þessi orð hlutu
að rætast, enda hafa þau þcgar rætzt. Við burt-
för rnína gat söfnuðurinn enga prestsþjónustu
fengið nema hjá prestum kirkjufjelagsins. Allir
íslenzkir, lúterskir prestar meðal Vestur-íslendinga
eru meðlimir kirkjufjelagsins. Auk kirkjufjelags-
prestanna eru nokkrir íslen/.kir prestar hjá ensk-
um og norskum söfnuðum og einn prestur hjá
Unítarasöfnuðum. Þetta eru allir íslenzku prest-