Samtíðin - 01.06.1937, Blaðsíða 11

SAMTÍÐIN
7
FRÁ ÍSLENDINGUM
í DANMÖRKU.
Framh. af bls. 5.
inn“, sem mest vann og best i sjálf-
s.tæðisbaráttunni, bafði ekki ein-
göngu sótt mentun sína til Danmerk-
ur, lieldur kosið að lifa þar lífi sinu
fram til dauðadags.
— Eru íslendingar vel metnir í
Danmörku?
Yfirleitt eru Islendingar hér vel
metnir. Að því er mér finst betur en
mér fanst á stúdentsárum mínum
liér fvrir mannsaldri síðan. Vera má,
að bér skipti það einhverju, að ungi
stúdentinn' hafi frekar rekið sig á
virðingarskort en sendiherrann. Samt
lmgsa eg, að skoðun min sé ekki
fjarri sanni.
— Hvemig er háttað efnahag ts-
lendinga í Danmörku?
— Eg býst við, að langflestir Is-
lendingar hér eigi við þröngan kost
að búa. Elest námsfólk hefir úr litlu
að spila; og fáir hafa atvinnu, sem
gefur þeim nema til hnifs og skeið-
ar og sumir tæplega það. Það kemur
ekki ósjaldan fyrir, að menn leita í
sendiráðið i vandræðum — verðug-
ir og óverðugir. Seinustu missirin
hafa gjaldeyrisvandræðin skapað
mörgum sérstök vandræði — i bili
að minsta kosti. Hvort hægt er að
veita hjálp, fer eftir ástæðum í hvert
skipti. Eg gæti nefnt dæmi, sem sýna
annars vegar, að varla er hægt að
komast hjá þvi að hjálpa og hins
vegar, að ástæðulust er með öllu að
sinna hjálparbeiðninni. Og margt er
i millibilinu milli þessara andstæðna.
En að fara frekar út í þá sálma, yrði
altof langt mál.
— Vita útlendingar nokkuð um ís-
lenska menningu?
— Flestir mentaðir menn kannast
við fornbókmentir okkar og vita, að
við erum menningarþjóð frá fornu
fari. Nútimarithöfundar okkar, bæði
þeir, sem skrifa bækur sinar á öðr-
um Norðurlandamálum,og þeir,sem
bækur hafa verið þýddar eftir, halda
uppi áliti okkar sem menningarþjóð.
Sama er að segja um islenska lista-
menn. tms upplýsingarstarfsemi
seinni ára miðar að sama marki.
Yfirleitt hefi eg ekki rekist á það,
að útlendingar eigi erfitt með að
skilja, að við séum menningarþjóð.
Athygli
heiðraðra áskrifenda Samtíðarinn-
ar, sem enn eiga ógreidd áskriftar-
gjcld sín (5 krónur hver) fyrir 1937,
skal hér með vakin á því, að ritið á
að greiðast fvrirfram. Um leið og
vér þökkum öllum þeim, sem gert
hafa skil, biðjum vér hina að senda
áskriftargjöld sín í peningum eða
póstávísun til afgreiðslu ritsins (PósL
hólf 75, Reykjavík) sem allra fyrst.
Póstkröfur verða sendar með júlí-
heftinu. Sparíð þær með því að gera
skil sem allra fyrst.
Hann: — Ég læt raka mig, með-
an þú ert inni hjá vinkonu þinni.
Hán: — Þú ert ekkert skeggjað-
ur.
Hann: — Nei, en ég verð það á
meðan.