Samtíðin - 01.06.1937, Side 34

30
SAMTÍÐIN
HVER Á BÆINN ?
Fyrir nokkru sátu tveir menn
andspænis hvor öðrum i járnbraut-
arklefa og voru á ferðalagi um
sunnanverða Svíþjóð. Alt í einu tek-
ur annar maðurinn, sem er útlend-
ingur, eflir því, að stór herragarð-
ur stendur i björtu báli skamt frá
lestarglugganum. Honum verður
ákaflega bilt við og bann snýr sér
að félaga sínum, sænskum stór-
bónda, og segir:
— Sjáið þér, það er að brenna
þarna!
— Svíinn þegir stundarkorn og
segir síðan með miklum virðuleik:
— O, já, þetta kemur stundum fyrir.
Úflendingurinn: — Hver skyldi
eiga þennan lierragarð?
Eftir nokkrar mínútur ansar
bóndinn: — 0, eigandinn situr nú
liérna.
SKÁLDAAFMÆLI
Á fyrri öldum oft var smátt um forða
hjá andans mönnum, skáldlaun voru ei þá.
Þeir áttu stundum ekki neitt að bor'ða,
sem unaðstóna senda strengjum frá.
Því er það vel, fyrst heim þá har af bárum,
þar hasl og skorlur þeirra hlutfall var,
að telja þeirra aldur nú með árum
og eta og drekka þeim til vegsemdar.
Kristín Sigfúsdóttir
Brynjólfiir stærðfræðikennari: —
Já, stærðfræði er bæði örðug og
merkileg vísindagrein. Ef ég marg-
falda V2 með V2, fæ ég út Vi, og ef
ég deili y2 með fæ ég út 1.
er jafn nauðsynleg
á öllum þrifnaðar-
heimilum og þvotta-
skálin og handklæðið
Aíhngií að eiga altaf
M á n a-
stangasápu
á heimillnn.