Samtíðin - 01.04.1970, Blaðsíða 8

4
SAMTÍÐIN
una. Það vekur athygli, að ýmsir þýzkir prcst-
ar hafa beinlínis hvatt fólk til að segja skilið
við hana.
R AD D I R---------------------
----------R A D D I R----------
-------------------RADDIR
Dr. Viktor Baily:
NEIKVÆÐ ÁHRIF SJDNVARPS
VIÐ gerumst háð ruddamennskunni og
göngum henni á hönd. Barn, sem horfir á
sjónvarp 15—20 klst. á viku, sér þar hrotta-
skap að meðaltali einu sinni á hverjum
stundarfjórðungi. Fyrir bragðið verða mörg
börn afbrigðileg að því leyti, að þau fer að
langa til að framkvæma sjónvarps-hryðju-
verkin sjálf. Ég er sannfærður um, að sér-
hver bandarískur hermaður, sem tók þátt í
fjöldamorðunum í Mai Lai, hefur orðið fyr-
ir svipuðum áhrifum af völdum sjónvarps-
ins.
(Lauslega þýtt úr Life).
Frægar systur
JACQUELINE ONASSIS (áður Kennedy)
og systur hennar hafa löngum notið þess
vafasama heiðurs að vera uppáhaldslesefni
vikublaðanna.
Nýlega komst ameríski rithöfundurinn
Truman Capote þar óvenju vinsamlega að
orði um þær Jacqueline og Lee Radziwill,
systur hennar, er hann gerði eftirfarandi
samanburð á þeim:
„Jackie er þrekvaxnari, en Lee er fíngerð-
ari náttúrusmíð. Munurinn á þeim er áþekk-
ur og á leirkeri og postulínsíláti. Lee væri
þá postulínið. Og ég býst við, að Jackie hafi
nákvæmlega þessa skoðun á systur sinni.
Hún kallar hana nefnilega alltaf „hina
fögru“ “.
4 GÓÐUR mánuður byrjar með þvi, að
menn gerast áskrifendur að SAMTÍÐINNI.
4 SKEMMTIÐ yður við skopsögur SARI-
TÍÐARINNAR.
Illamma bíður
LlTILL snáði kom inn í búð, lagði 25
kr. á borðið og sagði:
,,Ég átti að kaupa fyrir þetta, en flýta
mér voðalega, því hún mamma situr og
bíður.“
„Og hvað áttirðu að kaupa, væni minn?“
„Klósettpappír."
Skipti engu máli
RÆTT var um ráðningu leikkonu einn-
ar. Þá sagði leikhússtjórinn:
„Ætli við ættum að ráða hana? Mér er
nefnilega sagt, að hún sé kynvillt.“
„Hvern fjandann gerir það til, ef hún
getur leikið eðlilegan kvenmann" sagði
leikstjórinn.
En hvað ekkert má!
INNBROTSÞJÓFUR hafði strokið úr
tugthúsinu, en náðist og stóð nú aftur fyr-
ir réttinum. Hann sagði móðgaður:
„Ég skil þetta alls ekki, dómari. Ef ég
brýzt inn, þá er mér reísað, og ef ég reyni
að brjótast út, tekur ekki betra við í þessu
lýðfrjálsa landi!“
Sjálfsagt að kryfja fólk
„Eg er alveg með því, að ég verði kruf-
in,“ sagði forvitin kona. „Það væri nefni-
lega alveg voðalegt að fá ekki að vita, úr
hverju maður hefði dáið.“