Samtíðin - 01.06.1971, Blaðsíða 9

SAMTÍÐIN
5
alli telpu, og liann pabbi gamli er ný-
lagztur á spitala til að deyja! — Eina
ánægja mín í lífinu er þess vegna að
fhlabka til að geta farið úr þessum bann-
settum skóm, þegar ég kem beim!“
IXIytsöm jólagjöf
KONA sagði svo frá: „Ég fékk einu
sinni tóma peningabuddu í jólagjöf. Á
kortið, sem fylgdi, var þetta skrifað:
Buddan er til vkkar hjónanna beggja.
Bóndi þinn getur fyllt hana og þú getur
tæmt hana! Þetta var sannarlega nyt-
söm jólagjöf. Síðan höfum við hjónin
notað hana upp á hvern dag!“
Erfðaskrá listamannsins:
ÖLLUM sönnum vinum mdnum sendi
ég beztu þak'kir.
Ekki í fyrsta sinn
LÖGREGLAN: „Er þetta í fyrsta sinn,
sem þér gerizt brotlegur við lögin?“
„Nei, ég hef einu sinni verið sektaður
um 70 aura, af þvi ég komst ekki til að
skila Borgarbókasafninu bók fyr en 7
dögum eftir að skilafresturinn var út
runninn“.
>
Eg er sammála
VOÐALEGUR hávaði heyrðist innan
úr ibúðinni. Loks hejæðist eiginmaður-
inn kalla:
„Jæja, við skulum ekki vera að rífast
um þetta lengur, ég treysti mér livort eð
er ekki til annars en vera þér sammála!“
„Það er nú of seint séð! „æpti konan,
„því ég var að skipta um skoðun“.
IMæturgalinn
„Af hverju kallarðu konuna þína næt-
urgala? Syngur hún upp úr svefninum á
nó'ttinni?“
„Nei, biddu fyrir þér. En hún verður
alveg galin af vonzku, þegar ég kem
seint Iheim á nóttunni!“
Of margir lyklar
„VEIZTU, al’ hverju það er svo örðugt
að finna rétta lykilinn að hjarta konunn-
ar?“
„Nei“.
„Af því það ganga svo margir lyklar
að því“.
(Jmskiptingur ?
„Fyrst eftir að ég fæddist, var ég alveg
yndislegt barn“, sagði Gutti glóðarauga
fyrir rétti. „En svo hljóp fjandinn i spil-
ið, svo mamma sagði oft, að ég hlyti
bara að vera umskiptingur!“
Skilist fljótt
FORSTJÓRI danshúss i útlöndum aug-
lýsti i dagblaði: Sá, sem tók pels í Silfur-
stjörnunni síðastliðið laugardagskvöld,
er beðinn að skila honum tafarlaust og
eins ljóshærðu dömunni, sem i honum
var. Hún er okkur alveg ómissandi vegna
frábærs aðdráttarafls.
IMenn og dýr
FAÐIR sagði við dóttur sína: „Karl-
menn eru alveg eins og liundar. Ef þú
eltir þá, leggja þeir á flótta, en ef þú læt-
ur eins og þú sjáir þá ekki, koma þeir
til þín, dingla rófunni og grátbiðja um
blíðu þína“.
Vildu ólmir kvænast henni
A HEIMSStNINGU var m. a. til sýnis
stúlka, sem hafði fastað heilan mánuð.
Læknir nokkur spurði gæzlumann henn-
ar, hvort þetta væri virkilega rétt.
„Já,“ svaraði maðurinn.
„Og hefur ekkert skeð?“ spurði lækn-
irinn.
„Ekki annað en það, að hér hafa komið
nokkrir Skotar, sem vildu ólmir kvænast
stúlkunni!“