Barnablaðið - 01.04.1963, Blaðsíða 18

degisverðinn. Hann hafði þá sótt
blaðið og smárit, sem hét: „Ert
þú endurfæddur?"
„Endurfædd? Hvers vegna spyrð
þú um það?“ Augnaráðið, sem
Páll sendi syni sínum var vægast
sagt allhvasst.
Níels rétti honum smáritið. Fað-
ir hans las það, böglaði það saman
í hendi sér og kastaði því í arininn.
„Uss, þvílíkt þvaður,“ sagði
hann aðeins.
En Níels gerði sig ekki ánægðan
með þessi málalok.
Þá svaraði móðir hans:
„Níels minn .Þetta er mál, sem
við höfum engan áhuga á. Þetta
er aðeins fyrir einfalt og fátækt
fólk. Það finnur einhverskonar
hugsvölun í þessari endurfæðingu
eða hvað það er.“
„Einmitt“, samþykkti Páll og
kinkaði kolli.
Svo var ekki meira um þetta
rætt þann daginn, en daginn eftir
þurfti Níels enn margs að spyrja.
Hann hafði sótt blaðið og smárit-
ið. Hann las: „Jesús kemur senn.
Ert þú viðbúinn?“ Hann fékk
móður sinni smáritið og spurði,
hvað þetta þýddi. Henni varð
mjög undarlega við.
„Þetta þýðir bara ekki neitt, að
minnsta kosti ekki fyrir okkur,“
bætti hún við. Annað svar fékk
hann ekki. Níels hafði nú gert sér
ljóst, að hér var um að ræða mál,
sem foreldrar hans vildu ekki tala
um.
Þetta var sem sagt orsök þess,
38 BARNABLAÐIÐ
að Páll stórkaupmaður stóð sjálfur
við hliðið og tók á móti Eiríki,
þegar hann kom með blaðið.
Nokkrum dögum eftir þetta var
Níels úti á hjólinu. Þá mætti hann
Eiríki. Hann nam staðar og steig
af hjólinu.
„Góðan dag,“ sagði hann og
brosti.
„Góðan dag“, sagði Eiríkur, en
athygli hans var öll bundin við
hjólið, rétt eins og Níels væri loftið
tómt.
„Langar þig að reyna það?“
spurði Níels. Hann sá, hvað Ei-
ríkur var hugfanginn af hjólinu.
/ „Já, en. . .. “ Eiríkur var hik-
andi.
„Nú, farðu af stað!“ sagði Níels.
Það lét hann ekki segja sér
tvisvar. Þetta var eitthvað annað
en gamla hjólið hennar Olgu.
frænku hans, sem hann fékk
stundum að láni. Enn varð honum
liugsað til hjólsins, sem hann ætl-
aði að kaupa.
„Kauptu þér reiðhjól," sagði
liann við sjálfan sig. „Árni hlýtur
að eignast hjólastól samt.“
„Þakka þér fyrir lánið,“ sagði
Eiríkur og skilaði hjólinu. „Það
er alveg stórfínt."
Níels og Eiríkur stóðu stundar-
korn og töluðu saman. Það var
dálítið sem lá Níelsi á hjarta, en
hann átti ekki auðvelt með að
koma orðum að því.
Framhald.