Barnablaðið - 01.09.1972, Síða 12

Ævagömul fræðsluaðferð
Elzta form uppfræðslunnar er það að seqja sogur í heimahúsum. Enn í dag viðhelzt
bessi uppfræðsla í mörgum afskekktum byggðalögum á Irlandi. Bæði gamalt fólk og
ungt safnast saman á kvöldum heima hjá vel þekktum sagnaþuli. Þulurinn segir sögur
frá löngu liðnum öldum, sem gengið hafa í arf kynslóð eftir kynslóð, frá föður til sonar,
gegnum árþúsundir.
En nú eru ýmissar blikur á lofti, sem haldið er að geti stjakað til falls þessari gull-
aldar reglu þjóðarinnar. Þá er þar fyrst að nefna áhrifavald sjónvarpsins. Irar, sem elska
þetta gamla form uppfræðslunnar, eru að verða meir og meir spyrjandi fyrir því, hvort
unga kynslóðin vilji nú heldur sitja heima yfir sjónvarpinu, eða halda áfram að
ganga heim til sagnaþularins og njóta kvöldsins í kringum arineldinn. Við sjáum hvað
setur, segja gömlu þulirnir, ekki alveg ókvíðnir að eitthvað kunni að draga úr áhrifa-
valdi hinnar gömlu fræðalistar.
írland var síðasta land Evrópu, sem innleiddi sjónvarp. Það var ekki fyrr en um ára-
mótin 1 968 og 69.
Myndin sýnir hóp fólks koma í heimili eins sagnaþular. Oll taka þau sér sæti kringum
arineldinn, og svo hefur sögumaður frásögu sína við margþreytileg logaleiftur eldsins.
Svona kvöld verður mörgum sem ógleymanlegt ævintýri.
k