Sólskin - 01.07.1930, Page 37

Fiðrildið hennar Finnu.
Finna veiddi fiðrildi,
fór með það inn,
læsti það niður
í litla kistilinn.
Svo fór hún og háttaði,
hún var svo þreytt,
fiðrildið kvaldist
og komizt gat ei neitt.
Fram á morgun Finna svaf
friðsælt og rótt,
skildi það ekki
hvaða skelfing gerði’ hún ljótt,
Finna vaknar, fer að sjá
fiðrildið sitt,
allt saman rósótt
og alla vega litt.
Opnar Finna kvik og kát
kistilinn sinn,
fiðrildið hennar
skal fljúga út og inn.
Finnu titra tár á kinn;
tómlegt og autt
finnst henni vera,
því fiðrildið er dautt.
35