Sólskin - 01.07.1930, Blaðsíða 43

»Guð talaði í krafti kærleikans,
þá kom það að heyra orðið hans«.
»En hvaðan er litla höndin þín
og handleggir, mjúkir eins og lín?«
»Sér ástin breytti í arm og hönd,
þau eru kærleiks- og tryggðabönd*.
»Hvar hefir þú fengið fótinn þinn
svo fiman, mjúkan og starfgefinn?«
»Frá sama aflinu eilífa,
sem englarnir fengu vængina*.
»En hvernig gat allt þetta orðið að þér?
Það eflaust geturðu skýrt fyrir mér«.
»Guð andaði’ á heiminn með himneskum'yl,
hann hugsaði’ um mig, og þá varð ég til«.
»En kæra barn mitt, hvað kom því af stað,
þú kæmir til okkar? — segðu mér það«.
>Guðs ráð eru himnesk og hátíðleg,
hann hugsaði um ykkur — og þá kom ég«.
41