Sameiningin - 01.12.1889, Blaðsíða 7

—167—
um sannleikann sniðinn eptir }>ví andans lífi, sem nú er
lifaS. })ótt margt sje enn af vanefnum hjá oss hjer, ætla
jeg samt aS vera svo djarfur aS segja, aS líf vort hjer
muni standa lífi þessarar aldar fullt-eins nærri og það líf,
sem lifaS er á Islandi. Og jeg ætla aS vera svo djarfur
að hæta því við, aS hinir fáu prestar hjer muni gjöra
ólíkt meira, til aS gjöra hugmyndir þessarar aldar í ýms-
um efnum skiljanlegar fyrir almenningi fólks voi’s, en
prestar ættjarSar vorrar. ])aS situr þess vegna engan veg-
inn á þeim, aS bregða oss um, að vjer höfum lokaS oss
inni í hugmynda-skjaldborg liSinna alda. ])að er sannfær-
ing mín, aS vjer í því tilliti þurfum ekki aS bera bleika
kinn fyrir bræSrum vorum heima.
þá á jeg enn eptir aS gjöra grein fyrir kirkjufjelags-
hugmynd vorri. Flestir af söfnuðum \rorum hafa komiS
sjer saman um aS mynda sameiginlegt fjelag, er bindi þá
alla saman á eitt band, gjöri þá alla aS einni heild, „svo
þeir allir sjeu eitt“. þetta kirkjufjelag hinna íslenzku safn-
aða heldur eitt þing á hverju ári, þar sem prestarnir og
kjörnir fulltrúar frá söfnuSuuum setjast á ráSstefnu, til að
yfirvega hin ýinsu velferSarmál safnaSanna A þessi kirkju-
þing senda söfnuðirnir einn fulltrúa fyrir hverja hundraS
safnaðarlimi; þó hefur enginn söfnuSur rjett til aS senda
fleiri en fjóra fulltrúa; en þaS ákvæði kirkjufjelagslaga vorra
á aS lcoma í veg fyrir, að hinum smærri söfnuSum geti
fundizt þeir ofurliði bornir af hinum stærri. þessi fulltrúa
tala er stærri en í nokkru öSru kirkjufjelagi hjer í landi.
Flest senda þau að eins einn leikmann úr hverju presta-
kalli til þings; sum tvo leikmenn á móti hverjum presti
o. s. frv. En vorir íslenzku söfnuSir hafa hingaS til sent
sex fulltrúa á móti hverjum presti. Og þó er veriS aS
tala um klerkavald! Jeg vona þaS verSi ætíS jafn-ástæSu-
laust í sögu safnaða vorra að tala um klorkavald, eins og
þaS er enn; þeim væri þá víst ekki mikil hætta búin úr
þeirri átt.
Á þessi kirkjuþing senda söfnuSirnir svo sem aS sjálf-
sögSu sína vitrustu og beztu menn. þar eiga þeir aS bera
ráS sín saman um hinn andlega hag safnaSanna, benda á,