Sameiningin - 01.10.1895, Blaðsíða 13
—125—
meS babýlonsku fleygletii. Hvergi kemr það fyrir, að hin
egypzka tunga liati notuð verið. Og sýnir þetta, að löngu
á undan burtíor ísraelsmanna úr Egyptalandi heíir tunga
Babýloníurnanna verið ritmál almennings í öllum hinum
austlægu menntalöndum frá Níl til Tigrisár og að letrtáknanir
Babýloníumanna hafa möunum kenndar verið jafnframt tungu-
máli þeirra um alla Vestr-Asíu.
Meðal þeirra manna, er bréfaviðskifti áttu við konung
Egyptalands, var Ebed-tob nokkur í Jerúsalem. Jerúsalem
var þegar á þeirri tíð talsvert mikill bœr, sem ytirráð hafði
ytir landspildu all stórri út frá sér til suðrs og vestrs. þess
er getið, að Jerúsalem liati átt í vök aö verjast, því einhverjir,
sem kallaðir eru Khabiri eða „bandamenn" hafi sótt að
henni. Og er aðalefnið í bréfum Ebcd-tobs það, að hann biðr
um hjálp á móti þessum fjandmönnum.
Eftir því, sem Ebed-tob sjálfr skýrir frá, stóð allt öðru
vísi á fyrir honum en öllum öðrum egypzkum landstjórum
í Kanaanslandi. Hann hafði hvorki verið út nefndr til
embættistignar sinnar af konungi Egyptalands, né heldr
hafði hann fenjjið tign sína af honum staðfesta. Hann var
kominn til valda samkvæmt úrslturði „liins inikla konungs", það
er að segja: guðs,—vefrétt, Hann hafði eigi erft embætti
sitt eftir „föður og móður“. Hann var konungr í Jerúsalem
fyrir þá sök, að hann var prestr guðs. I einu af bréfum sínum
til „lávarðar“ síns og „konungs“, faraós í Egyptalandi1), kemst
hann svo að orði: „Sjá, livorki faðir minn né móðir mín hefir
hafið mig til stöðu minnar“. Og í öðru bréfi hans stendr
þetta; „hvorki faðir minn né móðir mín, heldr vefrétt hins
volduga konungs“.
þetta svarar nákvæmlega til þess, sem í biblíunni er sagt
urn Melkísedek, því urn hann stendr þar svo: „Hann átti
hvorki föður né móður eða ættlegg“ o. s. frv. (Hebr. 7, 3).
Eins og Ebed-tob er hann prestr og konungr undir eins, Og
af því að liann var prestr guðs hins œðsta, þá gaf Abraham
honum tíund af öllu.
Gild og góð ástœða er og fyrir því, að Melkísedek er
1) Faraó er hin hebreska mynd hins egypzka orðsper-aa, scm merkir „stóro húsið“,
,,og voru konungar Egypta um langa tíð'nefndii'' }>eim tignartitli.