Sameiningin - 01.10.1896, Blaðsíða 11
—123—
þegar fundarmenn þar næst afbiskupi voru beSnir aS skýra
frá málum þeim, er þeir hefði fram aS bera, þá sýndist fyrst lítiS
ætla fyrir aS verSa. Séra Valdemar Briem kom reyndar fram og
skýrSi frá því, í nafni eigenda sálmabókarinnar, aS þeir hefði
afráðiS, að afhenda eignar- og útgáfuréttinn aS bókinni prests-
ekknasjóSnum. Var gjöf þessi þegin og fyrir hana þakkaS af
biskupi. En er því máli var lokiS á fáeinum mínútum, leit helzt
út fyrir, aS fundarefni öll væri tœmd. En þá bœtti séra Jón
Helgason, prestaskólakennari, úr skák meS því aS koma fram meS
fyrirlestr urn „trúvörn og umburSarlyndi“,og birtist nokkur hluti
þess erindis í September-blaðinu af „Verði ljós“, semnýkomiS er
til vor, þá er þetta er ritaS. þaS er ágætr og mjög skorinorSr
fyrirlestr og efni það, sem þar er vakiS máls á, svo tímabært nú
sem mest má verSa. I 2. árgangi „Aldamóta“ er fyrirlestr eftir
séra FriSrik J. Bergmann um „umburSarlyndi í trúarefnum'1,
og er vert aS bera þessa tvo fyrirlestra saman. AS því leyti, sem
efniS er hið sama, fara þeir báðir í nákvæmlega sömu stéfnu.
Biskup þakkaði séra Jóni fyrir erindi það, er hann flutti, og þaS
hafa vafalaust fleiri gjört þeirra, er sátu á samkomunni, þó aS
sitthvað af því, er stendr í fyvra hluta fyrirlestrsins, hafi að
líkindum snert surna óþægilega. „Verði ljós“ getr þess, að eftir
uppástungu biskups hafi engar umrœSur orðið út af fyrir-
lestrinum. Og grein sína um synodus-iand þennan endar sama
blaS með þessum orðum : „það kann vel að vera, aS hór á landi
sé meira „kirkjulegt b'f—kristilegt líf“ cn almennt en talið, en
víst er það, aS prestastefnan síðasta bar þess yfirleitt eklci vott.
„Kirkjublaðiö“ lætr sér nægja, að prenta upp greinarstúf
.Isafoldar" um synodus.
Kirkjusaga séra Helga Hálfdanarsonar.
Meöal guðfrreðisrita þeirra, sem séra Helgi Hálfdanarson
vann aS á embættistíð sinni við prestaskólann í Reykjavík, var
kirkjusaga almenn, sem byrjaði aS koma út íyrir 13 árum.
Var tilætlanin, að það verk næði yfir gjörvalla sögu kristninnar
frá dögum postulanna og allt fram á vora tíð. En aS eins
nokkrum hluta verksins fékk höfundrinn lokiS áðr en hann