Sameiningin - 01.11.1898, Blaðsíða 4

—132—
beinlínis snertir vínsölubanniS, þótt að eins væri það aukaatriði
í þeirri prédikan. Textinn, sem út af var lagt, var Róm. 14, 17
(„Guðs ríki er ekki matr og drykkr, heldr réttlæti og friðr og
fögnuðr í heilögum anda“).]
En nú liggr líkasú spurning fyrir, hvort menn eigi að styðja
að því með atkvæðum sínum, — þeir allir, sem atkvæðisrétt
hafa, — aS í þessu landi, Canada, verði í lög leitt allsherjar vín-
sölubann eSa ekki. Sjálfr greiði eg ekki atkvæSi um nein stjórn-
mál, þótt eg geti haft rétt til þess, og tel mig hafa til þess gilda
ástœðu. Og þess vegna væri ef til vill réttast, að eg leiddi þessa
spurning algjörlega fram hjá mér. En af því aS eg lét ótvírætt
í Ijósi ú kirkjuþinginu í sumar, að eg áliti rangt að blanda þessu
vínsölubannsmáli, sem eg tel reglulegt stjórnmál, saman við mál-
efni kirkjunnar, og af því sumum auðheyrt lá viS að hneykslast
á þeim ummælum mínum, þá er víst réttara, að eg nú gangi ekki
alveg þegjandi fram hjá þessu máli, sem flestum þykir svo stór-
kostlega mikið undir komið, ýmist til góðs eða ills.
Eg ætla þá fyrst að segja það, aS eg meS mínum bezta vilja
hefi ekki enn getaS komizt að neinni óyggjandi niðrstöSu um
það, hvort vínsölubannið, ef það kemst á í þessu landi, muni
verða þjóðfélagi þessu til góðs eSa ills ; en mér er þó, með þeim
upplýsingum, sem eru fyrir hendi, nær aS halda, að það myndi
frsmr verSa til ills. Og ekki finnst mér, að eg þurfi neitt að
fyrirverða mig fyrir þessa óvissu og ímyndan; því eg tek eftir því,
að fœrustu stjórnmálamenn bæði þessa lands og margra annarra
ianda eru með aigjörlega skiftum skoðunuin um þetta efni. —
Ef þér, sem atkvæðisbærir eruS, eruS koinnir til gildrar og sam-
vizkusamlegrar sannfœringar uin það, að vínsölubannið horfir til
biessunar fyrir land og lýð, að það myndi verSa til þess að eyða
drykkjuskaparsyndinni og því sorglega böli bæði líkamlegu og
andlegu, sem þar með er samfara, og aS það ekki myndi leiða
neitt illt inn, sem vægi upp á móti hinum góSu afleiðingum, eða
enn meir, þá greiðið þér auðvitað hiklaust atkvæði meS. En ef
þér hafið gagnstœða sannfœring og þykizt geta varið hana bæSi
fyrir guði og mönnum, þá jafn-sjálfsagt greiðiS þér atkvæði á
móti.—En það, sem mig mikillega grunar, er þaS, að margir
þeirra, sem taka þátt í atkvæSagreiðslunni, ýmist meS eða móti,
bæði af voru fólki og engu síSr fólki annarra þjóðílokka, láti