Sameiningin - 01.11.1898, Blaðsíða 5

—133 —
miklu meir leiSast af tilfinningunni, heldr en a£ ljósum skynsem-
isrökum. Hér á í alla staði viS þaS, sem Páll postuli segir sein-
ast í bindindiskapítula Rómverjabréfsins: „þa3 er allt synd, sem
sem ekki sprettr af trú.“ þetta er hans seinasta orS þar í hinu
kristilega bindindismáli. OrSiS trú merkir þar einmitt rök-
studda, hiklausa sannfœring. Og hann hafði áSr sagt: „Sérhver
haldi sannfœring í liuga sínum.“ Hann vill ekki, að menn noti
sitt nautnarfrelsi nema því að eins, aS þeir sé hiklaust sannfœi-Sir
um það, að nautnin sé þeim í alla staði leyfileg. Hann vill, aS
menn haldi sér í bindindi, ef þeir eru í nokkrum minnsta vafa
um, aS þeir gjöri rétt í að neyta. Og hann myndi áreiðanlega
alveg eins hafa viijað, hefSi vínsölubanniS komiS upp á hans
tíð, og almenningr hefði átt að gjöra út um þaS með atkvæðum
sínum, aS þeir, sem höfðu rétt til að greiða um þaS atlcvæSi,
gengi í bindindi aS því, er atkvæðagreiSsluna snertir, lóti vera
aS nota sinn atkvæðisrótt, svo framarlega sem þeir væri í nokkr-
um vafa um þaS, hvoruin megin í málinu sannleikrinn og rétt-
lætið lægi, svo framarlega sem þeir ekki hefði gild og góS rök
fyrir því, að atkvæði þeirra styddi rétt mál. því í öllum þess-
konar efnum er allt þaS synd, sem ekki sprettr af trú.—Taki þá
allir atkvæðisbærir menn þessa guSinnblásnu bending postulans
til greina. Og sitji þá þar af leiðanda allir, sem ekki hafa Ijósa
hugmynd um þetta mál, heima á fimmtudaginn kemr, og láti
vera að greiða atkvæði. það er engin sjálfsögS skylda fyrir alla
að nota sinn atkvæðisrétt, — hvorki þann rótt né margan ann-
an; — en það er áreiðanlega synd að nota atkvæðisrétt sinn upp
á óvissu, ef til vill til þess að styðja'rangt mál.
Eg sagðist vera í vafa um þ?„ð, hvort vínsölubannið, ef það
yrði í lög leitt, myndi verða landi og lýS til blessunar. það gæti
orðið það, þó að hugmyndin, sem ræðr hjá formælendum þess, væri
röng. því þó að vér mennirnir höfum aldrei leyfi til að gjöra
rangt til þess að gott framkomi, þá getr guð Leitt gott fram af
illu og hefir marg-oft gjört. Eg er nú í miklu minni vafa um
það, að vínsölubannshugmyndin er röng, — eins og á stendr hér
í landi, heldr en um það, hvernig hún kynni að leiöast út, ef hún
yrði ofan á. þar get eg spurt heilaga ritning til ráös. Og eg
fæ þar svar, þegar eg athuga, hvernig Jesús Kristr og postularnir
og kristnir menn yfir höfuð að tala í fornkirkjunni líomu fram