Sameiningin - 01.06.1903, Qupperneq 1

imtehrátjp.
Múnaðarrit til stuðnings kirkju og lcristindúmi íslendinga.
gefið út af hinu ev. lút. kirlcjufélagi Isl. í Vestrheimi.
RITSTJÓHI JÓN HJARNASON.
18. árg. WINNIPEG, JÚNÍ 1903. nr. 4.
Hvítasunnu-sálmr
cftir sérn Stcindór liriem.
(Lag: í dap er glatt í döprum hjörtum.)
1. I dag vér fögnum góöum gesti,
sem guöleg lotning ber.
Hann veglegt Hytr veganesti,
vér vitum, hvaö þaö er ;
það elska’ er, kraftr, frelsi, friðr;
hann f.ytr þetta hingaö til vor niör;
oss gáfur þessar gefr hann,
vill gleöja með þeim sérhvern mann.
2. Já, nú er gleöi’ og líf í landi,
um loftiö angan blíð ;
því hingaö kemr helgr andi
að hressa dapran lýö.
Þaö heyrist eins og hœgr þytr,
það hverfr ótti, kvíöi’ og sorgin bitr;
það leggr einhvern unaðs-blæ
uin alla jörð, í sérhvern bœ.
3. Guðs andi vekr allt, er lifir,
hann eyöir klakahjúp ;
og enn hann sífellt svífr yfir
öll synda-myrkra djúp.
í náttúrunni’ hann voriö vekr,
úr vorum hjörtum kulda’ og óvild hrekr.
í vorum sálum vorloft hlýtt
hann vekr nú svo milt og blítt.