Sameiningin - 01.05.1950, Blaðsíða 13

Sameiningin
59
andi hjá börnum á unga aldri. Og þegar börnin taka að
þroskast, er þeim kennt boðorðið: Þú skalt ekki ljúgvitni
bera gegn náunga þínum. Og þó er líklega ekkert boðorðið
eins brotið, og enginn löstur jafnalmennur eins og ósann-
söglin. Fjöldi sæmilegs fólks að öðru leyti er svo siðferði-
lega lágt standandi að skoða lýgina ekki aðeins sem mein-
lausa, heldur sjálfsagða, ef á þarf að halda. Ráð Gyðinga,
sem samsett var af helztu og menntuðustu mönnum þjóðar-
innar, lét sér sæma að leiða ljúgvotta gegn Jesú. Styrjöld-
um milli þjóða, sem kostað hafa tugþúsundir mannslífa,
hafsjói tára og blóðs, þær skelfingar og eyðileggingar verð-
mæta, sem aldrei verða bættar, hefir verið komið af stað
með lygum. Ófriðnum milli Frakka og Þjóðverja 1870—71
var komið af stað með lognu, eða breyttu skeyti, sem lagt
var fram og birt viðtakanda, vísvitandi, öðruvísi en það
kom frá hendi sendanda. Sá, maður, sem að þessu stóð, er
talinn einn af beztu og dáðustu sonum ættjarðar sinnar.
Alkunna er, að á ófriðartímum hafa hernaðarþjóðirnar, hver
um sig, heilar skrifstofur, sem ekkert hlutverk hafa annað
en að búa til áróðursfregnir til útsendingar um heiminn,
ýmist alveg uppspunnar eða sannleikanum er vikið svo við,
að hann er óþekkjanlegur. Og úr persónulegu lífi voru þekkj
um vér það, að daglega heyrum við hitt og þetta, sem enginn
fótur er fyrir, sem ýmist er framleiðsla lygahneigðar ósann-
sögulla manna, misskilið þvaður ábyrgðarlauss fólks, eða
blátt áfram sett á stað í ákveðnum, illum tilgangi. Og sjálf-
sagt erum vér flest eða öll eitthvað sek í þessu efni sjálf,
að minnsta kosti um það, að mæla fleira en þörf krefur.
Þegar vér höfum nú þetta í huga, er þá ekki vert að líta
betur á orð Jesú: Sérhvert ónytjuorð, það er mennirnir
mæla, fyrir það skulu þeir á dómsdegi reikning lúka; því
að af orðum þínum muntu verða réttlættur, og af orðum
þínum muntu verða sakfelldur. Mun oss ekki fara fleirum
eins og prestinum, sem ekki skildi ábyrgðina, sem hann
skapaði sér með tungu sinni, fyrr en hann sá eins dags tal
sitt uppskrifað? Hugsum strax til þess, hvernig oss bregð-
ur við, þegar vér sjáum eða heyrum allt tal heillrar ævi,
þar sem ekkert er gleymt og ekkert rangfært, þar sem
ekkert er einskisvert, heldur annaðhvort réttlætir eða sak-
fellir, þar sem vér hljótum að uppskera eins og vér höfum
sáð.