Sameiningin - 01.04.1958, Side 18

16
Sameiningin
Það er haft eftir Sveini Björnssyni forseta Islands, að
hann hafi ekki vitað, hve ísland var stórt, fyrr en hann kom
til Vesturheims. íslendingabyggðirnar vestra voru honum
eins og hluti af íslandi. Ég vildi óska, að þetta sjónarmið
mætti ríkja með okkur öllum.
Við komuna til minna mörgu vina í Vesturheimi síðast-
liðið sumar minnist ég einkum orða Krists: Allir eiga beir
ao vera eitt.
Já, allir eitt í starfi fyrir kristindóminn austan hafs og
vestan.
Vandi lífsins er að sjá það spor, sem á að stíga — og
stíga það.
Svo styrki oss Guð giftu. —EÐDA
23. S Á L M U R
í Ijóð færðui* ai* Ásgeir Magnússyni í'rá Ægissíðu
Hinn eilífi er minn hirðir
og engan hlut brestur lengur.
í haglendum má ég hvílast,
þar hnígur lind mér til yndis.
Hann leiðir mig vizku vegu
og veigar hans önd mín teigar.
Hann lætur mig næðis njóta,
um nafn hans minn óður safnist.
Og þó að á dali dimmi,
er ei dauða né sótt að óttast.
Þú vísar mér veg til lífsins,
þín valdstákn um aldir standa.
Þú hleður mitt háborð vistum,
í hatursmanns grennd ég matast.
Minn bikar er barmafullur,
þú baðar minn hvirfil smyrslum.
Svo gengis ég nýt og gnótta,
og gæfan er mín um ævi.
Og ég mun um aldur langan
þitt eigið hús gista mega.