Sameiningin - 01.03.1946, Blaðsíða 6

36
augu við ófullkomlegleik vorn og syndir, látum oss þiggja
náðarboð frelsara vors Jesú Krists; viðurkenna að á náð
Guðs þurfum vér að halda. Látum oss skiljast að “Ef vér
segjum vér höfum ekki synd, þá svíkjum vér sjálfa oss, og
sannleikurinn er ekki í oss. — Ef vér játum syndir vorar
þá er hann trúr og réttlátur, svo að hann fyrirgefur oss
syndirnar og hreinsar oss af öllu ranglæti.”
S. Ólafsson.
Hví var Jesús Krossfeátur ?
Hvaða öfl urðu til þess að krossfesta Krist? Þetta þykir
kannske óeðlileg spurning. Mönnum finst kannske eðli-
legra að spyrja : Hverjir krossfestu Krist?—Jú, vér vitum
það. Það voru einkum leiðtogar Gyðinga og Pílatus. En
það hlutu að vera ákveðnar ástæður fyrir því. Þeir voru
ekki grimmir vargar, sem krossfestu hann bara til að skemta
sér v'ð sársauka hans og kvöl.
Eg vil nefna nokkur öfl, sem mér skilst að hafi einkum
orðið til þess að krossfesta Jesú. Og þegar eg hefi nefnt
þau', vil eg gjöra nokkra grein fyrir því hvers vegna að
mér virðist að þau öfl hafi einkum orðið til að krossfesta
hann: 1. Afbökuð og rangsnúin hollusta við úrelta afstöðu.
2. Eigingjarnt hirðuleysi um velferð annara, og grimd sem
var óforsvaranleg gagnvart öðrum. 3. Staðfestuleysi og
ósjálfstæði reikullar alþýðu.
Þegar vér athugum afstöðu Fariseanna til Krists og
krossfestingar hans, ber oss að hugsa um það að þeir voru
hvorki eingöngu né fyrst og fremst grimmir vargar, sem
þráðu það eitt að særa, kvelja og deyða. Farisearnir voru
afkomendur lærdómsmanna og leiðtoga, sem voru mikils-
virtir í sínu þjóðfélagi, og sem höfðu mjög ákveðnar skoð-
anir um stjórnmál, trúmál og öll mannfélagsmál. Afkom-
endurnir höfðu á ýmsan hátt tekið afstöðu þeirra og skoð-
anir í arf. Farísearnir, sem uppi voru á dögum Krists,
voru því leiðandi menn hjá þjóð sinni í trúmálum og siðferðis
málum. Þeir voru kirkjumenn og stjórnmálafrömuðir. En