Sameiningin - 01.04.1946, Blaðsíða 13
59
Skynsemiátrúin
Allmerkilegt minnismerki mannlegra vitsmuna var
Babelturninn.
“Vér skulum gera oss borg og turn, sem nái upp til
himins, og gerum oss minnismerki, svo að vér tvístrumst
ekki urn alla jörðina.”
Hugmynd þessi komst á loft og hefir víst allmikið verið
rædd manna á meðal, og þótti fráfært fyrirtæki, að gera sér
minnismerki, sem nái tii himins. Að síðustu komst þessi
hugsun til eyrna yfirvaldanna og fékk þar góðan byr.
Stjörnuspámenn og aðrir vitringar ræddu með sér fyrir-
komulag þessa mikla mannvirkis. Svo var hafist handa og
turninn reis upp um 300 fet á hæð og álíka mikill um sig
við jörð. Musteri guðsins Marduk ver efst á turninum,
enda var turninn kailaður “Etemenanki,” undirstöðu heim-
kynni himins og jarðar. í grend við þessar stöðvar skyldi
gjörvalt mannkyn ala aldur sinn, og eitt vera tungumál;
hins var ekki gætt, að þetta kom í bága við ákvörðun skap-
ara himins og jarðar; tók hann til sinna ráða sem leiddi til
þess, að minna varð úr mannvirki þessu en tir var ætiast,
og menn dreifðust um heim allan.
Þess utan er það sí-endurtekin reynzla frá upphafi vega,
að þegar mönnum kemur saman um að skeyta ekkert um
lögmái skapara síns, verða leiðirnar jafnmargai’ mönnunum.
“Allir hafa á öllu vit.” Enginn þykist bættur að fara að
annara ráðum; sundrung því óhjákvæmileg.
Turninn mikli komst því aldrei lengra og varð að bráð
fyrir tímans tönn, og hrundi svo gjörsamlega ásamt botginni
frægu Babylon; að það var ekki fyr en á síðari hluta nítjándu
aldar, að mönnum kom sarnan um hvar turninn hafði staðið.
“Mannvirki rammgjörst féllu fljótt
finnur enn skjólið kristin drótt
herrans í húsinu forna.”
En löngum hefir þótt óhreint og reimt á stöðvum
þessum.
Arabar fást ekki til að slá tjöldum sínum þar eða að
halda þar til um nætur sakir.