Sameiningin - 01.05.1949, Blaðsíða 8

70
SAMEININGIN
er unnu málefni kirkju sinnar af heilum hug og óskiftum
og báru málefnið stöðugt fram heima fyrir í söfnuðum
sínum. Þeir tóku sér tíma frá heima-störfum — einyrkjar
þó þeir væru — og þó um hábjargræðis tíma væri; oft fór
heil vika eða meira í þingförina að meðtöldum ferðatíma
til þings og heim aftur. Sumir þeirra sóttu og sátu þing
í 30—40 ár, aðrir lengur en það.
Trúmenska margra leikmanna, var þá, sem nú, hinn mikli
styrkur andlegu leiðtogunum í djarfleik þeirra og framsókn
í þjónustu fagnaðarerindisins. —
Tíminn færir miklar breytingar með sér. Frumherjatíma-
bilið er löngu síðan liðið hjá. Baráttuöldin í sinni sérstöku
merkingu sömuleiðis. Og nú er enn kirkjuþing aðeins ókom-
ið. Margar ástæður liggja til þess að oss virðist sem nokkuð
sé mist af þeirri svip-tign og áhrifavaldi er þau áður með
sér báru, þótt enn höfum vér góða leiðtoga og áhugasama
og trygga menn og marga ágæta leikmenn og konur er
sitja þing vor, ár frá ári. Vel má það vera að skipulagning
kirkjuþinga, og með ferð mála valdi því að oss virðist þau
svipminni en fyr. En endurminningar kirkju þinga og niður-
röðun öll er í höndum framkvæmdarnefndar félagsins. Sá
er þetta ritar hefir um nokkra ára skeið átt sæti í þeirri
nefnd. — Sé hér um vandlætingu að ræða, á hann þá þar
einnig hlut að máli. Sízt er það oss í huga að ausa það lofi
sem liðið er, á kostnað þess sem er. Hitt fær þó naumast dul-
ist að breyting nokkur hefir á orðið um kirkjuþing, hinna
fyrri ára, eins og vér sjáum þau í anda, við það sem nú er.
Vera má að hraðinn, sem alt ætlar að gleypa, eigi hér hlut
að máli. Véra söknum þess, að stundum í síðari tíð hafa
fyrirlestrar ekki verið haldnir á þingum vorum, eða þá að
þeim er ætlað svo lítið rúm, og tími eins og t.d. átti sér stað
endur ekki fyrir löngu, að fyrirlestur og prédikun og erindi
var alt flutt á einni einustu kvöld stund — og svo til þess
ætlast að umræður yrðu af hálfu áheyranda eftir alt þetta!
Það sem fyrir oss vakir er það að árlegu kirkjulegu fundirn-
ir vorir, eiga á hættu að verða þurrir, ef nærri öllum tíma
er eytt í þreytandi þing og fundarstörf, en lítið er um það
sem lyftir huga og hefur hann ofar því hversdagslega.
Hinn síðari ár hefir ávalt eitt kvöld hvers kirkjuþings