Sameiningin - 01.03.1940, Side 3

^anu'hungin.
Mánadarrit til stuð'nings kirkju og kristindómi íslendinga
gefið út af hinu ev. lút. kirkjufélagi ísl. í Vestrheimx
Ritstjórar:
£?éra Kristinn K. Olafson, 3047 W. 72 St., Seattle, Wash., U.S.A.
Séra Guttormur Guttormsson, Minneota, Minn., U.S.A.
Séra Rúnólfur Marteinsson, 493 Lipton St., Winnipeg.
Féhirðir: Mrs. B. S. Benson, 695 Sargent Ave., Winnipeg, Man.
55. ÁRG. WINNIPEG, MARZ, 1940 Nr. 3
Kirkjufélagið—fortíð þess,
nútíð og framtíð
(Erindi flutt á kirkjuþingi í Mikley 1939).
Réttilega hefir saga frumbyggja vorra og landnáms
þeirra verið umvafið ljóma í endurminningunni. Þeir unnu
það þrekvirki og sýndu þá dáð, sem ber að meta en ekki
að rýra. Það skýrir þá algengu hneigð að dýrka fortíðina i
sögu vorri. í kirkjulegu tilliti hefir horið á því að líta til
haka til nokkurs konar gullaldar hinna fyrri ára, svipað og
íslenzka þjóðin hefir oft larið með söguöldina. Þetta hefir
margt til síns ágætis. Nútíð og framtíð þarfnast þess að
kunna að meta og skilja liðna sögu. En sagan þarf að
vera metin með dómgreind, ef það á að vera til heilbrigðrar
leiðbeiningar. Það væri fásinna að draga úr þeirri hetju-
lund og þeim fórnaranda, sem einkendi upphafsár kirkju-
sögu vorrar. Það var verulegt Grettistak að koma á stofn
frjálsri kirkjustarfsemi þegar á öllu þurfti að halda til að
afla sér þess brauðs, sem eyðist. í þá daga voru risar á
jörðinni. Af athöfnum þeirra mun lýsa meðan sagan ekki
fyrnist. Engu að síður væri það blindni að loka augum
fyrir því að jafnvel óeigingjarnir og fórnfúsir menn, sem
mikla yfirburði hafa, fara ekki ætíð viturlega að. Vér
þörfnumst í meðferð sögunnar þeirrar samhygðar, sem