Sameiningin - 01.06.1934, Page 11

89
tekur verulegum framförum, er líklegur lil að tapa hug á því,
sem hann er að fást við og jafnvel að hætta.
Sú viðleitni að hafa hæfileika börn sem mest til sýnis, er
hættuleg. Kennarar þurfa á vizku að halda og foreldrar mega
ekki vera of bráðlátir.
Ekki að barnið geti scm fyrst verið til sýnis, ekki að
kennarinn leggi fyrst og fremst rækt við að koma því fram
fyrir almenning, heldur að barnið megi öðlast ást til þess er
það er að fást við og kennarinn leggja sem mesta rækt við að
þroska barnið. Það ætti foreldrum fyrst og fremst að liggja
á hjarta. Þau ættu að sýna með þolinmóðri upphvatningu
gleði sína yfir því þegar barnið finnur gleði í list þeirri, er
það nemur.
Þýtt af K.K.ö.
(Fleiri hættur eru í sambandi við að troða börnum á
framfæri ol' snemma, en þær sem nefndar eru að ofan.
Ymsar þeirra munu koma í hug athugulla kennara og for-
eldra. T. d. getur farið svo að barnið verði svo sólgið í að
koma fram að það verði að ástríðu, án tillits til þess hve vel
það leysir hlutverk sitt af hendi. Verður þá barnið gjarnan
óánægt nema að löngun þess sé sem oftast fullnægt. Getur
það orðið hindrun en ekki hjálp til þess að barnið þroskist
réttilega. Þess er þörf að þetta sé athugað sem bezt af öllum,
sem við uppeldi fást. í þeim tilgangi er ritgerð Claire
Stewart Itoyce birt hér. Hún er uppeldisfræðingur og ritar
oft í hið ágæta tímarit Junior Home. Þaðan er þessi ritgerð.
—K. K. ó.
Ur ýmsum áttum
Prestur í borginni Pittsburgh í Pennsylvania, dr. A. J.
Holl, hefir fundið nýtt ráð til að glæða krístindómslífið í
söfnuði sínum. Hann velur vikulega vissan hóp, eftir staf-
rófsröð, af safnaðarfólkinu, biður fj'rir þeim safnaðarlimum
persónulega á hverjum degi þá viku; gjörir þeim aðvart með
bréfi, hverjum fyrir sig hvenær hann muni biðja fyrir þeim,
og mælist til þess, að þeir verði með sér á bæn á þeirri sömu
stund dagsins hvar sem þeir séu staddir.
Hann byrjaði þetta “bænaprógram” í fyrra vetur; og nú
í ár hel'ir hann farið feti framar. Um leið og hann gjörir
viku-hópnum aðvart, sendir hann hverjum þeirra eitt eintak