Sameiningin - 01.05.1927, Qupperneq 3

ikmteimngtn.
Mánaðarrit til stuðnings Itirkju og kristindómi Islendinga
gefið út af Hinu ev. lút. hirkjufélagi ísl. í Vesturheimi.
XLII. WINNIPEG, MAÍ, 1927 No. 5
Hvítasunna.
Hvítasnnnan er liátíð andans, — þess anda, sem
kemur frá Huði og helgar hugsanir og hjörtu mann-
anna.
Ef til vill þurfum við um þessar mundir enga,há-
tíð fremur að halda, en hvítasunnuna, — þá hátíð, sem
fyllir hugarfar okkar heilögum anda.
Því að hugafar okkar er ekki nægilega hreint til
þess að við getum heitið kristnir menn.
Kristnin hyrjaði með því, að hópur manna varð fyr-
ir sterkum áhrifum Guðs anda,. Þeir urðu kristnir
fyrir það, að Guðs andi fylti sálir þeirra.
Margir telja sig kristna aif öðrum ástæðum, — kalla
sig kristna fyrir það, að þeir hafa samsint tilteknum
lærdómsgreinum. Og af því nú að lærdómsgreinirnar
eru næsta ólíkar, þá vilja þeir einir vera réttkristnir, sem
þessa greinina tileinka sér eður hina.
Það er engin kristni.
Kristni er það, þá Guð .skapar mönnunum hreint
hjarta, svo þeir geti elskað Krist og líkst honum.
Það er áreiðanlega alt of lítil áherzla lögð á það, bæði
í boðun fagnaðarerindisins og lífi safnaðanna, að helga
hjartað og hugarfarið.
Kristindómurinn er hjá mörgum utan gátta. Menn
fást mikið við félagsstofnanir og heilabrot um trúna.
0g það er oft gert með óhreinu hugarfari og bænarlausu
hjarta.
En þar sem heilagur andi býr í hjartanu, þá er ekki