Sameiningin - 01.06.1915, Síða 12

108
franskur lier var fáar mílur fyrir vestan. Ósigur Wolfe’s
jþá liefði ef til vill leitt af sér algera eyðilegging enska
liersins þar. Má vera, að í því tilfelli liefði því nær eng-
inn komist undan. Sjúkur og niðurbrotinn stendur því
Wolfe fyrir framan klettinn, sem tvísvnt var að liann
gæti klifið óg stendur um leið fyrir framan klett liræði-
legrar óvissu um alt það, er hann liafði tekist á liendur
að vinna.
Af þessu er augljóst, að klettur er ægilegur fyrir
þann, sem stendur fyrir neðan hann, en vígi fvrir þann,
sem stendur uppi á honum. Kletturinn fyrir norðan
Njörvasund (Gihraltarj, er lykillinn að Miðjarðarhaf-
inu, tröllslegur og ófrýnilegur fyrir þá, sem á sækja og
fyrir neðan hann standa, en traustur varnarmúr fyrir
þá, sem vígiÖ skipa.
Tala má enn fremur um kletta frá ýmsu öðru sjón-
armiði. Öllum er ljóst, að klettur er góð undirstaða.
Niður á klöpp er grafið, fyrir undirstöðu mestu stórhýsa
heimsins. Og' sumir klettar eru notaðir sem steinnámar,
og þaðan er höggvið grjót til bygginga. í því sambandi
vil eg beuda á eitt atriði, það, að stykki úr kletti, livort
sem það hefir verið höggvið eða hefir fyrir slys brotnað
úr lionum, liversu langt sem straumur bæri það, hversu
djúpt í leir sem það kvnni að sökkva, hversu mikið sem
bárurnar slípuðu það, verður ætíð, eins lengi og nokkur
ögn væri eftir af því, sama eðlis og kletturinn, sem það
er af höggvið eða brotið. Ef kletturinn hefði skyn og
mál, rnyndi liann þess vegna kannast við stvkkiS, sem
frá honum var tekið, bæri einhver það til hans á ný,
liversu langt sem um hefði liðiÖ og hversu mörg æfin-
týri, sem klett-flísin liefði í ratað.
Eins og vér getum hnyndað oss klettinn hafanda líf
og' skilning, eins hugsar spámaðurinn sér, í textanum,
fólk þjóðar sinnar sem flísar höggnar úr klettum. Hann
er að biðja þá að athuga hellubjargið, sem þeir eru af-
höggnir, og segir: “Tilýðið á mig, þér, sem leggið stund
á réttlæti, þér, sem leitið Drottins, lítið á hellubjargið,
sem þér eruð af höggnir.”
Það varðar miklu, að fyrri hluti versins sé athug-