Sameiningin - 01.06.1916, Side 6

102
En Það sem jafnhliða er þörf á, og það er áherzlu-
atriðið í texta vorum, er að vér mælum fram með oss
með því að treysta einungis siðferðilegum og andlegum
vopnum til sigurs í baráttu vorri, því enginn er sannur
liðsmaður Jesú Krists, sem ekki ber fulla tiltrú til þeirra
vopna andans—vopna réttlætisins—sem lmnn gefur oss
til notkunar. Ef vér veitum eftirtekt orðum postulans
um það, hvernig kristinn maður mælir með sér í hví-
vetna, tökum vér eftir því, að hvert einasta þeirra gerir
kröfu til siðferðilegra og andlegra skilyrða.
“1 öllu mælum vér fram með oss sem þjónar Guðs”,
og svo er talið fram úr óþrjótandi vopnabúri andans,
þau siðferðilegu og andlegu einkenni, sem vér eigum að
leggja rækt við og treysta á til að mæla fram með oss í
þeirri baráttu, er vér eigum í, og því starfi, er vér vinn-
um að.
“Með grandvarleiJc.”—Hugtakið minnir á hreinleik
og einlægni. Sönn meðmæli með oss geta einungis kom-
ið fram í því, sem vér erum, en ekki því, sem vér svn-
umst. Að vera sannur, heill, hreinn, óskiftur, ekta —
eftir því á að sækjast. Með því, sem vér erum, leiðum
vér mennirnir út frá oss langsterkustu áhrifin í lífi voru.
Öll viðleitni vor í kristilega átt, þarf að eiga djúpar ræt-
ur í veruleika þess sem vér sjálfir höfum öðlast. Ein-
ungis eldur fær kveikt eld; kristilegur áhugi, kristilegan
áhuga. Og þegar oss virðist starf vort árangurslaust eða
árangnrslítið, ber oss vel að prófa, hvort orsökina megi
ekki rekja að einhverju leyti til vöntunar og fátæktar
inni fyrir hjá sjálfum oss, einmitt í því efni, sem starf-
semi vor revnist ófrjó. Eigum veruleikann, og áhrif
hans verða ekki með nokkru móti dulin. Eigum þá vönd-
uðustu eftirstælingu af veruleikanum, og til frambúðar
áhrifa og vitnisburðar er það einkisvert. Hvílík við-
vörun gegn því, að leitast við að mæla fram með sér og
málefni sínu einungis eða aðallega með einhverju yfir-
borðstildri. Hvílík upphvatning til að mæla fram með
sér með grandvarleik—með heitum, heilbrigðum, rót-
festum kristindómi hjartnanna.
“Með þekkingu.”—Til er margskonar þekking, og