Sameiningin - 01.12.1916, Page 6
292
lega að njóta sín, nema nm stundar sakir einn sinni á
ári, í friðhelgi þessarar stórhátíðar.
En svo er það þó. Jólin eru griðland bróðurelsk-
unnar, sem svo oft sætir ömurlegri vanrækslu, eða jafn-
vel lítilsvirðing og hrakningum, jóla á milli. Önugir
menn og kaldlyndir geta þá um stundarsakir umgengist
hverjir aðra með bróðurlegum hlýleik; eigingjarnir
harðneskjumsnn finna þá hvöt hjá sér til að gleðja aðra;
ómannblendinn sérgæðingsháttur og hluttekningarleysi
vei'ður í bili að vikja fyrir góðviljanum; kristinn manna-
jöfnuður kemur þá fyrst í ríki sitt; þá taka flestir því
vel, að brúað sé djúpið milli auðs og örbyrgðar og revnt
að gjöra alla menn glaða, þótt þeir hafi alt árið ypt öxl-
um yfir þeirri viðleitni, eins og góðgjarnri fávizku. í
þessum véum jólahelginnar vilja menn láta sanna og
hjartanlega góðvild eiga frið fyrir öllum þeim vörgum,
sem hafa elt hann alt árið, fyrir skapbrestunum, fvrir
margvíslegum freistingum og flækjum hverndagslífsins,
fyrir vöflum eigingjarnrar veraldarvizku. Þá er eins
og rættist á þeirri megindygð kristindómsins þessi ó-
gleymanlegu orð spámannsins: “Okið hennar hið
þunga, stafinn, sem reið að herðum liennar, brodd rekstr-
armannsins, hefir þú í sundur brotið, eins og á degi
Midíans.” En um leið og þetta helsi er brotið af hjarta-
dygð kristinna manna, taka þeir á sig annað ok, ok frels-
arans; og þá finna þeir alt í einu, að okið hans er í sann-
leika indælt og byrðin lians létt; það er alt í einu orðið
svo auðvelt og' ljúft að dýrka Guð og elska náungann
eins og kristinn maður.
Aldrei hafa hátíðabrigði þessi verið öllum rétthugs-
andi mönnum jafn þungt og átakanlegt hrygðarefni mitt
í jólagleðinni eins og einmitt nú, mitt í styrjöldinni af-
skaplegu. Munurinn á því, sem viðgengst innan véa og
utan, hefir aldrei verið eins skelfilega mikill; og átak-
anlegastur er sá mismunur auðvitað á vígvöllunum
sjálfum. Þær geyma í sér viðkvæmt harmsöguefni,
fréttirnar, sem borist hafa þaðan á hverjmn jólum um
vopnahléð, góðvilja-griðin, sem liðsmenn beggja flokka