Faxi - 01.01.1975, Side 12

LITLI LESANDINN
UMS3ÓN: A.M
ekki þessari vitleysu, dreg ég þig fyrir
lög og dóm." Drengur segir að hann
megi það.
Næsta sunnudag er strókur með
spilin í kirkjunni, sem óður. Prestur
fer og klagar hann fyrir kóngi og hans
róðherrum. Kóngur kallar strók þó
fyrir sig og spyr hann, hvort hann sé
að fletta spilum í kirkjunni. Drengur
segir við konung: „Min spil eru mér
sem bezta Guðsorð."
Gömul saga um spil
Það var í kirkju einni utanlands, að
drengur einn 12 óra tók að fletta
spilum í kirkjunni í messutímanum.
Þegar hann var búinn að gera það í
þrjór messur, tekur prestur hann tali
og spyr hann, því hann sé með spil í
kirkjunni. Drengurinn segir: ,,Mín spil
eru mér sem bezta guðsorð."
Prestur segir að það sé heimska,
hann viti, að spil séu ekki ætluð til
guðræknisæfinga heldur til gleði og
gamans. Drengur segir það vera
sama. Prestur segir: ,,Ef þú hættir
Kóngur segist þó setja hann í varð-
hald yfir nóttina. „Klukkan tólf kem-
ur þú fyrir mig og sannar mól þitt."
Strókur fer hinn kótasti og lofar þvi.
Klukkan tólf daginn eftir er hann
leiddur fyrir konung. Konungur segir:
„Nú vona ég að þú getir forsvarið
þig." „Jó, það ætla ég að reyna,"
segir strókur. „Þegar ég sé ósinn,
hugsa ég til Guðs, sem skapað hefur
himin og jörð. Þegar ég sé tvistinn
hugsa ég til sonar hans. Þegar ég sé
þristinn hugsa ég til hinnar heilögu
þrenningar. Þegar ég sé fjarkann
hugsa ég til þeirra fjögurra guðspjalla
mannanna. Þegar ég sé fimmuna
hugsa ég til þeirra fimm meyja, sem
höfðu tendrað sína lampa fyrir hús-
föðurnum. Þegar ég sé sexuna hugsa
ég til þeirra sex steinkera, sem sett
voru í Canan í Galíleu. Þegar ég sé
sjöuna hugsa ég til þeirra sjö bæna i
faðirvorinu. Þegar ég sé óttuna hugsa
ég til þeirra ótta sólma sem inni fól-
ust i örkinni. Þegar ég sé níuna hugsa
ég til þeirra níu sem Jesús hreinsaði.
Þegar ég sé tíuna hugsa ég til þess
tíunda, sem aftur sneri til að gefa
Guði dýrðina. Þegar ég sé drottning-
una hugsa ég til þeirra veglegu drottn
ingar sem heimsótti Salómon konung.
Þegar ég sé kónginn hugsa ég til
þeirrar veglegu kóngstignar sem ég
stend frammi fyrir nú."
„Því dregur þú eitt spilið undan,
sem er gosinn?" segir kóngur.
„Þegar ég sé gosann, hugsa ég til
þess óguðlega gosa, sem dró mig
fyrir yðar dóm."
Kóngi þótti gott svarið og lét
mennta drenginn.
Eftirfarandi stíll fékk ekki verð-
laun:
Frændi minn hefur keypt bíl. Þegar
hann var að aka í honum í fyrsta
skipti ,sprakk ó öðru afturhjólinu. Það
sem frændi minn sagði, þegar hann
varð að ganga fimm klómetra til að
nó í síma, var miklu meira en 150
orð, en þau þori ég ekki að skrifa
vegna kennarans.
Læknirinn kom með sérfræðing til
þess að líta á frúna, en hún var búin
að biðja systur sína að standa nú ekki
ó bak við dyratjöldin til þess að hlera
hvað læknarnir segðu, þegar þeir
færu að bera saman róð sín. En syst-
irin gegndi því engu og stóð þar, þeg-
ar þeir komu út úr svefnherbergi frú-
arinnar.
Þó heyrir hún sérfræðinginn segja:
12 — F A X l
„Þetta er einhver alljótasti kvenmað-
ur, sem ég hef séð."
„Jæja, — þó held ég þér þlöskraði
ef þú sæir systur hennar!" sagði
læknirinn.
Móðirin: „Ertu strax orðinn þreytt-
ur, Árni minn? Það getur varla verið.
Mér dettur ekki í hug að fara að bera
þig, þú verður að ganga. — Líttu ó
hestinn þarna, hann dregur þungan
vagn og hleypur þó svo léttilega.
hvað segir þú um það?"
Árni: „Hann hefur líka tveim fót-
um fleira en ég."
Faðirinn: „Af hverju kemurðu grót-
andi heim úr kirkjunni, Jónsi minn?"
Jónsi: „Presturinn sagði í dag, að
við yrðum öll að fæðast að nýju. En
nú er ég svo hræddur um, að ég verði
kannski stelpa, þegar ég fæðist aft-
ur."
Faðirinn: „Jæja, Einar litli, hvað
hefur þú nú lært í skólanum í dag?"
„Einar: „Ég er búinn að gleyma
því öllu."
Faðirinn: „Gleyma því öllu? Það
var leiðinlegt. En Siggi litli, félagi
þinn, hann man allt, þegar hann kem
ur heim úr skólanum."
Einar: „Jó, hann ó líka svo miklu
styttra heim."