Faxi - 01.01.1975, Qupperneq 13

&túdentafélatj
uvnesja - ny santiök
„Ég er þess fullviss, að innan þessa
hóps, sem stendur að stofnun stúdenta-
félagsins, er heill hópur, sem legið hef-
ur með alls konar' áhugamál og menn-
in.garlegar hugmyndir, sem fyrst fá
vettvang t'il' þess að geta korriið fram í
dagsljósið,“ sagði Ingólfur Aðalsteins-
son, formáður Stúdentafélags Suður-
nesja, sem stofnað var 28. nóvember
sl., þegar við inntum hann eftir stefnu-
skrá þess og markmiði.
„Markmið félagsins er að auka og
viðhalda kynnum meðal stúdent'a á fé-
lagssvæðinu, sem er Reykjanesið sunn-
an Hafnarfjarðar, og vinna að áhuga-
málum þeirra til efilngar hvers konar
menningu og þjóðhol'lustu, eins og seg-
ir í lögum okkar. Mín skoðun er sú, að
félagið eigi að efna ’til opinna funda um
öll þau mál sem það telur að varðað
geti heill almennings í nútíð og fram-
tíð. Það á að gangast fyrir bókmennta-
kynningum, list'kynningum og umræðu
fundum um hver's konar menningar-
mál. Ekki má hel'dur gleyma því, að
stúdentum ber öðrum fremur að láta í
sér heyra um fræðslu- og menritamál,
en þar tel ég að þeir hafi verið allt of
hljóðir, en það skrifa ég á kostnað þess,
að þei'r' hafa ekki saméiginlegan vett-
vang til umræðn og ályktunar.“
Á Suðurnesjum eru fyrnin öll af
samtökum, sem kenna sig vi'ð eitt og
annað sem að menningunni lýtur, er
það ekki að bera í bakkafullan lækinn,
að bæta einu við?
„Slík ábending á fyllilega rétt á sér,
að vissu marki, en ég vil benda á, að
mörg þessara félaga eiga það sameigin-
legt, að þau hafa l'íknár'- eða hagsmuna-
mál á stefnuskrá sinni, — þau eru sem
sgt' góðra gjalda verð, — en innan
þeirra vébanda er býsna sundurleitur
félagahópur, sem hefur bundizt samtök-
um um ákveðin verkefrii, en veita á
hinn bóginn mjög takmarkaða fullnæg-
ingu þeim félögum, sem leita sér'stak-
lega að félagsskap. Mér er ekki kunn-
ugt um að hér séu starfandi félög, sem
hafa menningarmál sérstaklega á
st'efnuskrá sinni', gera þó mál að sínu
máli. Af þeim sökum tel ég það feng
fyrir okkur að stofna hér til félags-
skapar, þar' sem félagarnir geta tekið
fstöðu til menningarmála á frjálsan og
óþvingðan hátt.“
Ingólfur taldi að um eitt hundrað
stúdentar væru á félagssvæðinu, og nú
þegar hefur rúml'ega helmingur þeirra
látið skr'á sig, „og við erum þessa stund
ina að hrinda okkar fyrsta fundi í
framkvæmd. Hann var í Iðnskólan-
um fyrip stuttu, og þá ræddi Vil-
borg Harðardóttir blaðamaður', um
stöðu konunnar í nútíma þjóðfélagi, og
var fundurinn öl'lum opinn. Að sjálf-
sögðu voru leyfðar frjálsar umræður
á eftir.“
„Já, ég er bjartsýnn á, að okkur tak-
ist að halda uppi líflegri starfsemi. Hér
Ganilir stúdentar bregða stúdentshúf-
unni á kollinn 17. júní
í Keflavík og nágrenrii er þegar kom-
inn stór þéttbýliskjarni og hér á því að
geta þr'ifizt all fjölbreytt menningarlif.
Það er blátt áfram skylda okkar að
leggja fram skerf okkar, til þess að svo
megi verða,“ sagði Ingólfur, „en við
skul'um jafnframt vera þess minnugir,
a'ð „það er gáfulegra að kveikja á einu
kerti, heldur en formæla mrykrinu."
Auk Ingólfs eru í stjórn Stúdentafé-
lagsins þau Helga M. Guðmundsdóttir
gjaldkeri, og Ögmundur Guðmundsson
ritari.
ÞÖGLI GVENDUR
Kom í heim ó helgum degi,
hraustur, iítill drengur.
Eðlilegur satt ég segi,
svona eins og gengur.
í kristilegum kirkjubókum
krotað þetta stendur.
Hansson er, en heiti tókum,
handa stróknum, Gvendur.
Móður sína missti ungur,
og mótti fara í sveit.
Brótt hann gerðist brúnaþungur,
um barnshug enginn veit.
Þögull snemma þrjózkur var,
þessi einstæðingur.
Flestir héldu að færi þar,
framtíðar vesalingur.
Hann virti ekki boð og bönn,
bara þögull starði.
Þegar hans fóstri í óða önn,
utanundir barði.
Fyrir alla minni móttar,
mikið vildi gera.
En að þræla og þess hóttar,
það lét alveg vera.
Hann kom ei að nokkrum notum,
neinni vinnu í.
Skaut í hausinn haglaskotum,
heiminn kvaddi því.
Er það lausn ó lífsins vanda,
— lausn að drepa sig.
Vil ég heldur styrkur standa,
og storminn taka á mig.
007
F AX I
13