Faxi - 01.12.1996, Blaðsíða 27

V|ð til Kaíró. Það var hlaupið í gegn-
Um Þjóðminjasafn Egyptalands
(Museum Antiquité) eitt frægasta
fornminjasafn í heimi á 13 mínútum.
^a var Magnúsi Björnssyni í Aski
n°g boðið og sagði hann að margur
maðurinn kæmi eingöngu til Kaíró til
að skoða þetta safn og eyddu í það
þreniur dögum. Við héldum nú af stað
UPP til Giza að pýramídunum miklu,
eða réttara sagt í þorpið sem stendur
^ammt frá þeim. Þaðan var farið á
úlföldum upp brekku eina mikla og
r,ðu þá hjón saman en maður teymdi
Undir. Honda fararstjóri gaf okkur
Prúttformúluna: “Þeir segja allir að
Það kosti I dollar, konan sé veik, öll
ðömin á spítala og húsið brunnið og
Þeir séu algörir aumingar til heilsunn-
ar- Ef þið borgið strax láta þeir ykkur
Ur 1 miðri brekkunni, þið eigið ekki að
0r§a fyrr en á leiðarenda”. Við borð-
uðunt á hóteli nálagt pýramídunum. Á
meðan við vorurn að borða opnaðist
Urð inn í eldhúsið og þar sást maður
standa upp á stól og hræra í stórum
P°tti. Margt sérstætt var að sjá á þess-
Um slóðum. Við sáum betlaradreng í
e,nskonar náttserk hlaupa um með úl-
rettar hendur að betla fram í myrkur
Un N kom uppdubbuð kona í
ercedes Benz og sótti kauða. Hoda
ararstjóri sagði okkur að þetla væri
Peningaútgerð ríka fólksins sem ættu
tal|egustu húsin í þorpinu. Svo mikið
efur verið skrifað um pýramídana
Sem hljóta að vera eitt mesta undur
veraldar að á það er ekki bætandi, síst
at öllu í þessari stuttu ferðasögu og
verður það því ekki gert hér. En það
Vdl þreytt ferðafólk sem kom seint um
völdið til skips í Alexandríu.
FiMMTUDAGUR 17. ÁGÚST
^m nóttina fór fljótlega að bera á
ndklum hávaða og umferð fram á
^öngum og í Ijós kom að þessi hávaði
m frá klósettunum. Nú korn í Ijós
eitthvað hafði verið athugavert við
niatmn hjá manninum góða sem stóð
UPP á stólnum og hrærði í stóra pott-
'num kvöldið áður. Þeir sem voru
otufærir morguninn eftir lágu í sól-
1 víðsvegar um skipið, en þeir sem
u s VeBar áttu veikan ntann eða konu
,. öorð voru á eilífum þönum um
^‘Pið ti| að fá lánaða nokkra metra af
0seltPappír upp á sama þangað til
^erðergisþjðnamir kæmu. Fólk var al-
bað ^ 8°Öan daS þegar
mættist, spurði hins vegar:
Við^nig eru hægðimar hjá þínum?”
á vorum þennan dag og næstu nótt
eið d* Haifa í ísrael. í skipinu var
FAXI JIILAIILAII lllllli
mikið um spilakassa út um allt og
þetta kvöld hitti Ingvar Jóhanns vin
sinn Bjama Gísla og spurði hann livort
hann ætti ekki klink í vasanum. Bjami
kvaðst eiga tvo 10 senta peninga. “-
Komdu upp að kassanum við templ-
arabarinn. Ingvar Jóhannsson skal
hundur heita ef hann fær ekki jack-
pot.” Þeir settu peningana í og viti
menn - allar bjöllur fóru á fullt því
þeir fengujackpot!
FÖSTUDAGUR18. ÁGÚST
Við komum að bryggju í Haifa kl. 6
um morguninn. Heilsan var ekki upp á
það besta hjá öllum, farið var á tveim-
ur bílum, og við fengum góðan leið-
sögumann í þessa ógleymanlegu ferð
um landið helga, en eitt brást þó því
hátalarakerfið í bílunum var bilað. Við
héldum sem leið lá til Betlehem og
skoðuðum m.a. Fæðingarkirkjuna þar
sem talið er að Kristur hafi fæðst. Það-
an var svo haldið til Jerúsalem og var
fyrst komið að múrum borgarinnar, en
einmitt vestur múrinn, næst Jaffahlið-
inu, er hinn frægi Grátmúr. í raun er
hvert fótmál í borginni tengt Biblí-
unni, svo sem Olíufjallið sem blasir
við úr austri, Getsemane garðurinn,
Upprisukapellan, Kirkja faðir vors
(Pater Noster) þar sem Kristur kenndi
lærisveinunum bænirnar o.m.ll. Ekki
má svo gleyma Via Dolorosa nteð sín-
um fjórtán stöðvum þar sem við fetuð-
um í fótspor frelsarans sem var látinn
bera krossinn þessa leið upp til Gol-
gata.
Eftir þessa ógleymanlegu upprifjun
var ferðinni haldið áfram niður að
Dauðahafmu, sem er 395 metrum fyrir
neðan sjávannál og lægsti staður á yf-
irborði jarðar. Skoðuðum stórt
samyrkjubú. Við komum að Galileu-
vatninu og þar tók ég smá sundsprett.
Við komum til Nasaret og þar ætluð-
um við að kaupa eitthvað sem minnti
á staðinn en þá voru allir minjagripim-
ir frá Betlehem og Jerúsalem. Þama
voru þá komnir sömu sölumennimir
sem við höfðum verið að versla við
þar fyrr um daginn. Þessi viðdvöl
okkar í landinu helga var aðeins
stutt heimsókn og var farið yftr stórt
svæði á skömmum tíma. Gantan hefði
verið að vera þarna í nokkra daga.
Eftir þennan ógleymanlega dag héld-
um við til skips seint urn kvöldið.
LAUGARDAGUR 19. ÁGÚST
Við vorum á leið til Tyrklands,
fólk var hálf slæpt eftir aksturinn um
Isarel daginn áður og notaði tímann
til að liggja í sólbaði á framdekkinu.
Þegar leið á daginn fór fólk að klæða
sig uppá, því skipstjórinn hafði boðið
öllutn íslendingunum í veislu. Svo var
mál með vexti að áður en lagt var af
stað í þessa glæsilegu ferð höfðu allir
karlmennimir látið sauma á sig hvíta
jakka og að sjálfsögðu voru konumar
mjög glæsilega klæddar og þessu
hafði skipstjórinn veitt athygli. í veisl-
unni sagði hann nteðal annars að þessi
glæsilegi hópur Islendinga hefði lyft
standardi skipsins unt rnörg stig og
hafi klæðaburður og framkoma allra
Islendinganna verið til ntikillar fyrir-
myndar. Var ekki laust við að sumir
fæm hjá sér við þetta lirós.
SUNNUDAGUR 20. ÁGÚST
Við komum snemma dags til Kusa-
dasi í Tyrklandi en það er lítil hafnar-
borg í botni fjarðar nálægt grísku eyj-
unni Sámos. Kusadasi er friðsæll stað-
ur og fallegur. Þar voru fyrir tvö önnur
skemmtiferðaskip. Á þessurn strönd-
unt og eyjunt áttu hinir fomu Hellenar
margar nýlendur og standa ennþá uppi
rnargar minjar um veru þeirra þama.
Frægustu minjar um veru þeima er
Efsus, skammt frá Kusadasi en aðeins
nokkrir okkar höfðu áttað sig á því,
hinir höfðu ekki lesið nægilega vel
þær upplýsingar um staðinn sem Þor-
steinn fararstjóri var búinn að gefa út á
prenti. Þeir sem fóru til að skoða
þennan stað tóku sér leigubíl til ferðar-
innar, ég man að Áki Gránz var einn
þeirra og sagði hann þann stað ó-
gleymanlegan. Urn kvöldið var rnargt
til skemmtunar um borð, m.a. furðu-
fatasýning, en þar vorum við ekki
gjaldgeng vegna glæsileika í klæða-
burði eins og áður er um getið.
MÁNUDAGURINN 21. ÁGÚST
Við komum til Istanbúl kl. 7 um
morguninn. Frá höfninni var okkur
ekið á stærsta útimarkað í heimi, þ.e.
Reiðskjóti greinarhöfundar var dálítið skrítinn eða réttara sagt asnalegur. Sagt var að úlfaldinn hefði neitað!
FAXI 127