Straumar - 01.12.1928, Síða 5

S T R A U M A Ii
179
er undur og ráðgáta allrar sköpunar. Eðli hans er svo
máttugt, vizka hans svo djup, heilagleikur hans svo bresta-
laus, að allur samanburður við alt annað, sem vér þekkjum,
er úrræðalaust, haltrandi fálm. Persóna Jesú Krists er svo
voldug, að hún sprengir utan af sér ramma allra útskýr-
inga. Alt það í fari Jesú Krists, sem óheyrt er með mönn-
um, bæði áður og síðan, er leyndardómur.
Það er þessi leyndardómur, sem felst í orðunum: „Og
orðið varð hold og bjó með oss fult náðar og sannleikau.
Og í hvert sinn er vér heyrum þessi orð á aðfanga-
dagskvöld jóla, er hlýtt og bjart i hugum vorum. Þar er
óvanaleg gleði. Vér gjörum oss þess í rauninni ekki grein,
af hverju vér erum glaðir margir hverir. Ef til vill stend-
ur sjálfur jólaatburðurinn, fæðing frelsarans, talsvert mik-
ið á bak við ýmsan annan hátíðabrag heimilanna. Ef til
vill er margur, sem lítið finnur annað til þess að jólin séu
komin, en að þau veita honum lausn frá daglegum störf-
um. En eg hef aldrei vitað heilbrigðan mann, sem ekki
var ofurlítið glaðari á jólunum en endranær. Og egheld,
að sú gleði stafi af því, að fyrir öllum mönnum vakir það
meira eða minna ljóst á jólunum, ýmist. sem föst vissa á
yfirborði vitundarinnar eða óljós ómur dýpst í djúpi sál-
arinnar, að í raun og veru sé heimurinn góður, að í raun
og veru séu mennirnir góðir, að í raun og veru sé Ouð
góður. Það er þessi djúpa samróma vissa margra margra
raanna, sem gjörir hugi mannanna milda og glaða á jól-
unum, )>ó að þeir séu annars ekki miklir trúmenn. Þetta
er orsök hinnar kyrlátu hlýju gleði, sem grípur hugann.
Og nú langar mig, vinir, til þess að mega leiða yður
í anda að uppsprettu þessarar gleði. Hún er þessi: Pyrir
mörgum árum fæddist barn á þessa jörð. Og nú kemur
stærsti leyndardómurinn. Þetta barn er alveg eins og önn-
ur börn, jafn ósjálfbjarga, jafn elskulegt. Og barnið vex.
Og það kom ekki i ljós neitt óvanalegt. Barnið verður
ungur maður, sem litlar sögur fara af, annað en það, að
hann gengur til verka með föður sínum, er þægur og ljúf-
ur. Svo kemur örstutt starfsemi fulltíða manns, sem end-
ar með hryllilegum dauða, En þessi örstutta starfsemi er