Straumar - 01.12.1928, Blaðsíða 14

188
SIkaUMAR
fyrir útlenda sjómenn. — En fyrir nokkrum árum réðst
ungur maður í Reykjavík í það að stofna sjómannastofu.
Þessi maður er Jóhannes Sigurðsson prentari. Með tilstyrk
nokkurra góðra manna, fekk hann litla stofu niður við
höfnina í Reykjavík, og þar eyðir hann öllum frístundum
sínum, langt fram á nótt, til þess að gera lífið bjartara
fyrir bræður vora, íslenska og erlenda, sem eyða meiri
hluta æfinnar á sjónum. Eg ætla eigi að lýsa starfi hans
hér, en segi það eitt, að það er til ómetanlegrar blessun-
ar. Jóhannes fór utan s. 1. sumar til að kynna sér starfs-
háttu á sjómannaheimilum, því að honum er mikið áhuga-
mál að geta stækkað og eflt sjómannastofuna sína sem
mest á komandi árum. Það verður aldrei að fullu metið,
hver ávinningur það er þjóð vorri þegar áhugasamir menn
vilja fórna tíma sínum til þess að veita ljósi og gleði inn
í líf meðbræðranna. Pyrir því ber oss öllum að þakka
það starf, sem Jóhannes hefir í Reykjavík.
Og eg vildi skjóta því til manna, hvort þeir vildu
ekki hjálpa honum með fégjöfum eða á annan hátt, t. d.
með jólaböglum líkum þeim, sem mér hlotnaðist einu sinni
á sjómannsárum mínum úti í Newcastle. e. M.
Aí'tanró,
Andvarinn líður undur hreinn og tær,
öldurnar gjálfra létt við mjúka strönd,
þagnandi hljómur, vaggar, þungur, vær,
vefur sig friður rnilt um haf og lönd.
Blessandi geislar brosa ljúfri kveðju,
blikandi döggin þyrstum krónum svalar,
hægar og hægar alt sinn anda dregur,
í algleyinis-djúpri þögn við guð sinn talar.