Morgunn


Morgunn - 01.07.1974, Side 20

Morgunn - 01.07.1974, Side 20
18 MORGUNN þá er það alls ekki óhugsandi, að frásögnin um selshöfuðið kunni að vera sönn. Af Þóroddi bónda er það að segja, að hann drukknaði í ferð- inni ásamt öllum mönnum sínum. Erfi var drukkið eftir hann, og fyrsta kvöld erfisdrykkjunnar gengur Þóroddur í skálann og förunautar hans, allir holdvotir. Menn urðu hræddir og stukku úr eldaskálanum, en þeir Þóroddur sátu þar eftir, þar til eldurinn var útbrunninn; þá hurfu þeir á brott. Þessu fór fram öll kvöldin, meðan erfið stóð. Heimamenn vonuðu, að þessu mundi af létta. En svo varð ekki. Kvöldið, sem boðsmenn- imir fóru, voru kveiktir máleldar að vanda. Þegar eldamir tóku að brenna, komu þeir Þóroddur inn, allir votir, settust við eldinn og tóku að vinda sig. Og nú bættist það við, að þedr sex, er áður höfðu dáið á heimilinu, bættust við í þessa sveit. Þeir voru allir moldugir, skóku klæðin, hreyttu möldinni á þá Þór- odd. Heimamenn stukku úr eldhúsinu og höfðu enga hlýju það kvöld. Næsta kvöld var eldur kveiktur í öðru húsi. Heimamenn vonuðu, að hinir framliðnu menn mundu síður koma þangað. En þeim varð ekki að þeirri von sinni. Allur hópurinn, þessir tólf dauðu menn, komu líka þangað. Þá var þriðja kvöldið tekið það ráð að kveikja eld i tveimur húsum, í eldaskálanum þar sem menn voru vanir að sitja við elda, og í öðm litlu húsi. Nú fór svo, að þeir Þóroddur sátu við eldana í skálanum, en heima- menn sátu við hinn eldinn. Þá kemur enn nýtt fyrirbrigði. í skreiðarhlaða, sem var í klefa útaf eldaskálanum, hafði um nokkum tíma heyrzt skruðninur, líkt og skreiðin væri rifin. Þetta tók nú að ágerast. Og upp úr hlaðanum kom svört rófa, vaxin sem nautsrófa. Maður eftir mann fóru að toga í rófuna og gátu ekkert bifað henni. Menn héldu, að rófan væri dauð. þangað til hún straukst úr höndum þeirra, sem voru að toga í hana, og skinnið fylgdi úr lófum þeirra, er fastast toguðu. Þá hvarf rófan og sást aldrei síðan. Hlaðinn var rifinn niður, mikið af fiskinum var ónýtt,og enginn kvikur fannst í honum. Ég leiði alveg minn hest frá því að gera mér hugmynd um þetta fyrirbrigði.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.