Morgunn - 01.07.1974, Síða 31

DUI.ARGÁFUR OG DULTRÚ
29
verða, svo hefir mig dreymt til“. „Hvað hefir þig dreymt?“
segir Guðmundur. „Mig dreymdi, að ég skyldi ganga inn i hús
mikið og hátt, en ég hafði ekki jafnmikið séð, og svá miklar dyr
á, að það var eigi með minna móti. En, er höfuð mitt var komið
inn í dyrinn, þá nam við herðunum og gekk eigi lengra. En ég
ræð þann draum svo, að vegur þinn muni verða mikill, að
öll kristni mun eigi hyggja mega svo mikla virðing þína sem
vérða mun. — Þá dreymdi mig annan draum, að ég þóttist
koma norður í Niðarós i höll Ólafs konungs og þótti mér hann
sitja í hásæti sínu og alskipuð höli hans. Þótti mér hann standa
upp á móti mér og hreiða faðminn og kveðja mig: „Kom þú
heill og sæll, Þorvarður, þú munt blessaður rnn öll Norður-
lönd“. Nú veit ég, að þú átt þessa drauma. Vill Guð, að þú sért
vígður i höll Ólafs konungs, þ.e. í Kristskirkju. Þar muntu
vígður til biskups og mun það fram ganga, hvort þú vilt eða
eigi“.
Mig langar til að minnast í þessu sambandi ekki ómerkari
manna en tveggja Skálholtsbiskupa, en í það embætti völdust
að jafnaði hinir lærðustu og vitrustu menn, sem völ var á í
prestastétt landsins. Báðir voru þessir menn dulspakir og
skyggnir. Sá fyrri þeirra var Sveinn Pétursson, er nefndur var
hinn spaki. Hann sat að stóli á árunum 1466—76. Var hann
dulrænn mjög og framsýnn og hafa lifað með þjóðinni margar
sögur þar um, þó að hér sé ekki tími til að rekja þær. Ég vil að-
eins segja frá þvi hér, að svo var honum ljós framtíð Skálholts-
staðar eftir sinn dag, að hann sagði fyrir um að fyrsti biskup
eftir sig myndi sitja lengi á stóli, annar hýsa staðinn vel, sá
þriðji draga mikinn grenivið að stað og kirkju og með þeim
fjórða myndi koma siðaskipti. Allt þetta gekk nákvæmlega
eftir.
Hinn Skálholtsbiskupinn, sem ég ætla að nefna hér var Odd-
ur biskup Einarsson, sem sat stólinn á árunum 1589—1630,
eða lengst allra, er setið hafa á biskupsstólum Islands, að Guð-
hrandi Þorlákssyni Hólabiskupi undanskildum. Oddur hafði
miklar og þroskaðar dulrænar gáfur til að bera og eru margar
sögur til um forspár hans, og þótti mönnum sem hann sæi