Morgunn - 01.07.1974, Qupperneq 74

l'ORSTÉINN I>. RORSTEINSSON:
VITRUN
HALLGRIMS PÉTURSSONAR
Þorsteinn Þ. Þorsteinsson, höfundur þessarar skenuntilegu og viturlegu
smásögu, fæddist árið 1879 að Uppsölum í Eyjafirði og útskrifaðist úr
Hólaskóla aldamótaárið. Hann hélt til Kanada árið eftir og gerðist af-
kastamikill rithöfundur i Winnipeg, skrifaði bæði ljóð og sögur. Hann
stofnaði eigið timarit fyrir vestan Sögu, sem hlýtur að hafa náð miklum
vinsældum meðal lslendinga þar, því það er bæði þjóðlegt, fróðlegt og
skemmtilegt. Þar birtist þessi smásaga fyrst árið 1925.
Hallgrímur Pétursson, trúarskáldið mikla, lá banaleguna.
Guðríður Símonardóttir, kona hans sat við rúmið hans og hag-
ræddi honum. Guðríður þessi hafði verið hertekin af Tyrkjum
og lært að trúa á Múhameð spámann. Var henni kóraninn
kunnari en biblían, Allah æðri en Jahve og Múhameð kærari
en Kristur. Höfðu mörg af andríkustu trúarljóðum skáldsins
verið meðfram ort í því augnamiði að sannfæra hana um
ágæti kristinsdómsins, og fylla sál hennar kvíðahrolli eilífrar
útskúfunar, svo að hún iðraðist og snerist í tima til trúar á
hinn pínda og upprisna endurlausnara kristinna manna.
Árangurslaust hafði hann lesið henni passíusálma sína.
Annara hjörtu bræddu þeir upp í báleldi trúarinnar, en
hjarta hennar gátu þeir ekki snortið.
„Þetta er vel ort og gott til síns brúks, Hallgrímur minn, og
samboðið preststöðu þinni, en það kemur ekki mál við mig,“
sagði hún.
Því átakanlegra var þetta fyrir hann, þar sem hann unni
konu sinni hugástum og fannst hann hlyti að standa ábyrgð-