Útvarpstíðindi - 29.04.1940, Side 7

VIZKUKORN.
Stundum gleðst maður af lygi, en
getur ekki fyrirgefið sannleika.
Sumar minningar eru eins og
blómin. Það verður að vökva þær
með tárum, svo að þær visni ekki.
Við vitum ekki, hve vænt okkur
þykir um aðra, fyrr en við höfum
unnið til reiði þeirra.
Slæmir gallar koma bezt í ljós hjá
þeim, sem herma þá eftir öðrum.
Tími, sem þú glatar er skuld, sem
þú verður að greiða með okurvöxt-
um.
Krúsi gamli komst drukkinn inn
í járnsmiðju hér í bænum að nætur-
lagi og sofnaði.
Um morguninn, þegar hann vakn-
aði og sá neistaflugið frá aflinum,
stundi hann: „Þetta vissi ég alltaf,
að hérna mundi ég lenda“.
Bezti fjársjóðurinn,
seni þér getið eignast
og bezta gjöfin, sem þér
getið gefið er
Líftryggingarskýrteini
frá
LÍFTRYGGINGARDEILD
AOalskrifstofa: Tryggingarskrifslofa:
Eimskip 2. hæö Carl D. Tnlinius & Co. h.f.
Simi 1700 Austurstræti 14 Simi 1730
(oó/' dva/c/i einn
(LITTLE OLD LADY).
Ljóð við danslag kvöldsins á Loka-
daginn 11. mai.
Ég dvaldi einn í dimmri nótt
og dreymdi um glampa af sól.
Ailar minar vænu vonir
vetur fól.
En loks varð aftur loftið blátt,
loks í blóma allt stóð.
Mér gafst á ný þín ást og æska
og augna þinna glóð.
Og lítið bros á blíðri vör
sló bjarma yfir mína för.
Og ung og sæl við saman gengum
sólskinsbjarta slóð.
Mig þjáði lengi sorg og sút,
mín sál var dimmleit og hljóð.
Mér gafst á ný þín ást og æska
og augna þinna glóð.
S.
ÚTVARPSTÍÐINDI
435