Útvarpstíðindi - 31.03.1941, Síða 12

Útvarpið.
Þegar ég var lítill drengur, heyrði
ég einhvern frænda minn segja frá
því, að í öðrum löndum væru til mjög
merkileg tæki.
Ef talað væri í slík tæki t. d. í
Reykjavík, myndi það heyrast um
allt ísland. Væru þetta ekki beinlínis
galdrar, hlaut það að vera mjög
merkilegt! Þetta voru fyrstu kynni
mín af útvarpi.
Þekking mín á framförum í út-
varpstækni er reyndar enn mjög
takmörkuð. Hin mikla tæknis- og
vélaöld ryður nú framförum og stór-
viðburðum svo hratt fram, að enginn
hefur svigrúm til þess að undrast.
Og viðtækin eru ekki lengur ein-
hver ókunn galdratæki í hugum okk-
ar sveitafólksins, heldur einn sá hlut-
ur heimilanna, sem við vildum allra
sízt án vera. I fámenni og einangrun
sveitalífsins, skapar útvarpið mesta
tilbreytingu. Heimilisfólkið verður
ánægðara við hinar daglegu annir,
hlakkar til þess að ljúka þeim og
njóta síðan sem bezt síns fræðandi,
skemmtandi kunningja — útvarps-
ins.
ítalskar stöðvar Sænskar stöðvar
m krið/sek m krið/sek
31,15 96°0 49,46 6065
31,02 9670 31,47 9535
25,40 ■ 11810 19,80 15155
19,61 15300-
16,84 17820
Norskar stöðvar Finskar stöðvar
m krið/sek m krið/sek
25,56 11735 49,02 6120
3158 9500
25,47 11780
19,75 15190
Á þeim bæjum hér í sveit — en
þeir eru fáir — sem ekki hafa út-
varp, er það víða siður, að fólkið
„skreppur“ á hina bæina til þess að
„hlusta“.
Oft er þá rætt um útvarpið. Er
það góð tilbreyting frá of venjulegu
umræðuefni um mæðiveiki, verðlag,
smjörframleiðslu o. þ. u. I.
Ég tel, að útvarpið sé mikill meun-
ingarauki hverju heimili, þ. e. a. s.
sé það notað á réttan hátt. Hlustend-
ur þurfa að kynna sér dagskrárnar
og læra að velja og hafna.
Sumir hafa bent á, að vegna út-
varpsins hafi margir þjóðlegir siðir
lagzt niður, t. d. sá, að heimamenn
læsu upphátt á kvöldvökum.
Þetta er að sumu leyti rétt, en
stafar af því, að of mikið er hlustað.
Útvarpið er þá látið hafa of mikið
vald á hlustendunum, en hættir þá
oftast um leið að ná tilgangi sínum.
Og þar sem það á sér stað, að ekki
er hlustað, en tækið er samt sífellt.
látið glamra, er það orðið sem óþekk-
ur krakki, að öðru leyti en því, að
hægt væri að skrúfa fyrir það, en
ekki óþekktarangann, því að enn eru
uppeldisvísindin ekki komin á það
þróunarstig!
Það helzta, sem ég tel að færzt
hafi í áttina til menningarlegra fram-
fara vegna útvarpsins, er þetta:
Hlustendur fá aukna möguleika til
þess að skapa sér hugmyndir og skoð-
anir á hinum ýmsu viðfangsefnum
lífsins. Kynnast ýmsum bókn.enntum
og höf. þeirra. Menn sjá í biartara
ljósi margt það, sem nú gerist með
þjóðum. — Menn fá líka gott for-
364
ÚTVARPSTÍÐINDI