Starfsmannablað Reykjavíkur - 01.07.1938, Síða 17
STARFSMANNABLAÐ REYKJAVlKUR
9
Húsbyggingamál
starfsmanna
Reykjavíkurbcejar.
Eftir Árna J. I. Árnason.
Það er orðið nokkuð langt síðan ég
fyrst minntist á húsbyggingamál
starfsmanna Reykjavikurbæjar, þó
hvorki ég eða aðrir hafi látið verða af
því fyrr, að skrifa um málið, og má þar
að nokkru um kenna að starfsmennina
hefir vantað blað til að ræða áhugamál
sín, og tel ég vel farið að nú skuli úr
því bætt, því það fer ekki alltaf saman
mælskulistin og hæfileikar til að leggja
gott til mála, og margir, sem geta gert
grein fyrir skoðun sinni skriflega þó
þeir ekki geti flutt ræður á fundum,
til þess geta verið ýmsar ástæður.
Meiri hluti starfsmanna bæjarins eru
leigjendur, sem — eins og lánsstofnun-
um nú er háttað, þar sem segja má að
Veðdeildin sé hætt að starfa, — ekki
hafa möguleika til að byggja sér hús
sem einstaklingar, þó að þeir, sem nú
eru í tryggri atvinnu, gætu staðið
straum af því, fengjust lán með heppi-
legum kjörum. Jafnframt er það hagur
fyrir bæjarfélagið að komið sé upp
vönduðum byggingum fyrir sem flesta
af íbúunum. Það er verðmætisaukning
í bæjarfélaginu, sem ekki verður flutt
burt, og sem hefir allt að gulls gildi,
þar sem vandað steinhús — innanbæjar
— stendur minnst í því verði sem kosta
mundi að byggja það á hverjum tíma,
auk þess sem eignin gæti hækkað í verði
vegna legu sinnar, en byggingarkostn-
aður húsa verður breytilegur, eftir
gengi krónunnar, og verðgildisbreyting-
um á vinnu og vörum sem nokkurn-
veginn helzt í hendur. Húseigandinn
hefir annað viðhorf til bæjarfélagsins,
hann hefir fleiri skyldur gagnvart því,
hann hefir stofnað til eignar, sem hann
hugsar sér að njóta góðs af í ellinni,
— það má teljast nokkurskonar líf-
trygging — þó, eins og nú er háttað
skattalöggjöfinni, hann geti þar orðið
fyrir vonbrigðum, meðan skattur er
greiddur af áætlaðri sjálfshúsaleigu,
sem lögð er ofan á raunverulegar tekj-
ur, en því ákvæði verður að breyta. —
Og þessa eign vill hann skilja eftir í
sem beztu ásigkomulagi handa afkom-
endum sínum. Um leið og hann prýðir
þessa eign utan og innan, prýðir hann
bæinn, eins og illa hirt húseign er bæn-
um til óprýði. Hann er nánar tengdur
bæjarfélaginu þegar hann hefir eignast
ákveðið aðsetur, og það hefir ákveðin