Jazzblaðið - 01.06.1950, Blaðsíða 20

_4w 3,1,^
iion :
JAZZLIF A ISAFIRÐI
Um páskana brá Árni ísleifs píanó-
leikari sér til ísafjarðar, — sem og
margir aðrir Reykvíkingar. Hann not-
aði tímann aðallega til að vera á skíð-
um, en tók þátt i einni lítilli jam-session,
sem hann skýrir nánar frá hér á eftir.
Ritstj.
Eftir að hafa „jamað” nokkur lög,
göngum við fram í sal á veitingahúsinu
Uppsalir á ísafirði. Meðan við tæmum
nokkrar bjórflöskur — já, bjórflöskur
— spyr ég meðlimi hljómsveitar hússins
um það helzta úr lífi þeirra í þágu tón-
listarinnar.
Við Vilberg Vilbergsson harmoniku-
og saxafónleikara segi ég: „Þú ert frá
Flateyri, er ekki satt?“ „Jú, en ég hef
verið hér tvo undanfarna vetur og býst
við að flytja hingað bráðlega. Ætlunin
er, að nema rakaraiðn og stunda svo tón-
list í frítímunum“. „Hvenær byrjaðir þú
fyrst að leika?“ „Eg var víst 14 ára, og
var það á harmoniku heima á Flateyri“.
„Þú hefur aðallega leikið þar, eða
hvað?“ „Já, en einnig hérna á ísafirði,
Bíldudal, Bolungarvík, Hnífsdal og sveit-
unum hér í kring. Einnig dálítið í
Reykjavík“. „Þú leikur nú líka á saxó-
fóninn á dansleikjum?" „Jú, stundum
hef ég nú tenórinn með“.
Vilberg er bróðir Guðmundar trom-
petleikara í Reykjavík, sem er jazz-
áhugamönnum að góðu kunnur fyrir
leik sinn á jam-sessionum og í hinum og
þessum Reykviskum hljómsveitum. —
Síðan sní ég mér að Finnbirni Finn-
björnssyni, sem einnig á bróðir í Reykja-
vik, er fæst við hljóðfæraleik — og
heitir Guðmundur. Hann hefur eins og
flestir vita leikið með Birni R. Einars-
syni undanfarna mánuði.
„Hvenær byrjaðir þú fyrst að leika?“
spyr ég Finnbjörn. „Ég var 14 ára eins
og Villi og einnig á harmoniku. Tveim-
ur árum síðar byrjaði ég svo að dunda
við pianóið“. „Þið eigið náttúrlega ekki
völ á að leika mikið útsetta músík, þar
sem þið eruð ekki nema þrír“. „Satt er
það, en við reynum eins og við getum -—■
hitt verður leiðigjarnt til lengdar“.
„Hver sér um útsetningarnar?“ „Eg er
að reyna það, en ekki veit ég hvort það
er nógu gott. Meiningin er að æfa af
kappi, eftir að Vilbei'g kemur hingað,
og þá sjáum við hvað úr þessu verður“.
Þriðji maður hljómsveitarinnar er
Erick Hiibner, og leikur hann á tromm-
urnar. „Hvenær byrjaðir þú að þjóna
tónlistargyðjunni — ég meina auðvitað
að leika á trommur?" „Ég var þrettán
ára gamall, þegar ég tók fyrstu kenslu-
stundina í trommuleik. Var það hjá
ítölskum trommuleikara, er lék í hljóm-
sveit þeirri, sem starfaði í veitingahúsi
föður míns í Þýzkalandi". „Hvenær
byrjaðir þú að leika opinberlega?" „Ég
spilaði oft í „pásum“ fyrir trommuleik-
ara, er voru í það og það sinnið í hljóm-
sveitum þeim, er léku á áðurnefndu
veitingahúsi, en sem fastur meðlimur
hljómsveitar var ég aðeins í nokkra
20 jazzlLM