Útvarpsblaðið - 03.06.1951, Blaðsíða 17

Úr hiiuim
fagra garði
Kristmanns
Cuðmuncls-
sonar skálds
við heimili
hans í
Hveragerði
(
ofaníburði, œttu að vera l'í—2 rnetrar að breidd. —
HeUulagðir gangstígar geta verið frá 50 cm. — 2 m.
að breidd. Viðhaldskostnaður, þar sem götur eru í
görðum eru hellulagðar eða malbikaðar, er liverf-
andi lítill samanborið við ofaníbornar götur. Tröpp-
ur úr hellusteinum geta verið mjög fidlegar þar sem
vegur eða giingstígur þarf að liggja vfir hæð, en
þær þurfa þá helzt að vera gerðar af kunnáttumanni;
fer vel á að hafa steinbeð með fjölskrúðugum blóma-
gróðri báðum niegin við tröppurnar; má jafnvel gróð-
ursetja plöntur miUi steinanna í sjálfum tröppunum.
Iiæfileg hæð á steinum í slíkar tröppur er ca. 12 cm.
en 40 cm. breidd. Undanfarna áratugi liefur verið
mikið gert að því að byggja grjótgarða og steindysjar
í skrúðgörðunum; þetta á því aðeins rétt á sór að
hægt sé að samræma það á smekldegan hátt öðm,
cr við kemur skipulagi garðsins. Það er þýðingar-
mikið, að steindysjarnar séu sem ákjósanlegastur vaxt
arreitur, því vitað er, að fjölmargar plöntur þrífazt
bezt innan um grjót, eða í grýttum jarðvegi.
Náttúrlegt eða ótilhöggvið grjót getur verið mjög
fallegt í slíkar steindysjar, en ekki er þó smekldegt
að lirúa því upp um of, heldur verður að reyna að
ná á þær sem fallegustum svip og eðlUegustum. í
seinni tíð koma steinbeð, (urðarbeð og grjóthleðslur),
meira og meira í stað steindysjanna. Grjótldeðslur
geta sómt sér mjög vel í skrúðgörðum, þar sem land-
inu hallar, og stallar þurfa að koma fram. Er þá að-
eins hlaðið að framan, en iandið hækkandi baka til.
Jarðvegur fyrir steindysjapliintur ætti að vera sand-
borinn eða malarblandinn, og vel blandaður búpen-
ingsáburði. Ilagkvæmt er að gróðursetja um leið og
grjótið er lagt, einkum á þetta við um grjótgarðana.
Vilji fólk rækta blóm í trjábeðunum, ætti frekar að
rækta þar blóndauka, fjólur, valmúa og anemónur
heldur en algeng sumarblóm. Mikið umrót í trjábeð-
um, eins og oft vill verða, þegar um ræktun sumar-
blóma er að ræða, er ekki td bóta og veldur oft
skennndum á rótum trjánna.
Fallegra finnst mér að litur blómanna sé yfirleitt
fremur áberandi og skær.
Vegna þess hve sumur eru stutt hér á landi, eða
sá tími, sem hægt er að njóta þeirrar ánægju, sem
garðarnir veita í sínu sumarskrúði, er þýðingannik-
ið að geta haft plönfun í garðinum, sem blómstra
eins snennna á vorin og veðrátta leyfir, og koma þá
ÚTVARPSBLAÐIÐ
17