Útvarpsblaðið - 03.06.1951, Blaðsíða 15

Um gurdvi’kjju
Útdráttur úr útvarpserindi eftir Sigurð Sveinsson,
garðyrkjuráðunaut Reykjavíkurbæjar.
Það ætti að vera föst regla, að um leið og teikning
er gerð af íbúðarhúsinu og niælt fvrir því, geri menn
sér jafnframt Ijóst, hvernig bezt muni vera að skipu-
leggja væntanlegan skrúðgarð á lóðinni, og bezt fer
á þvi, að húsið og garðurinn myndi einskonar heild;
væri því gott að húsameistarinn og garðyrkjumaður-
inn hefðu nokkra samvinnu í þessum efnum. í niörg-
um tilfellum væri það vinnusparnaður, ef hægt væri
að flytja moldina strax, þegar grafið er fyrir húsinu,
á heppilegan stað til uppfyllingar í hinum væntan-
lega garði, sé liún nothæf til þeirra hluta. Þótt skipu-
lagning garðsins sé framkvæmd af garðyrkjumanni,
ráða óskir garðeigenda oftast mestu um skipulagið,
hlutverk fagmannsins er svo að samræma þessar ósk-
ir, svo að sem bezt heildarmynd náist i skipulag
garðsins, og þegar til framkvæmdanna kemur, finnst
mörgum sinn garður of litill, til þess að hægt sé að
skapa nægilega fjölbreytni í útliti hans.
Sé gert ráð fyrir stórum skrúðgarði, væri æski-
legt að kostnaðaráætlun væri gerð þegar í upphafi,
svo að kostnaðurinn fari síður frani úr getu húseig-
anda. í mörgum tilfellum er hægt að skipuleggja
fallegan garð án mikils tilkostnaðar, sé í upphafi
reynt að samrýma það fallegasta, en þó það ódýrasta,
eftir því sem framkvæmanlegt er. Nútíma kröfur
fólks, varðandi skrúðgarða, er að garðurinn sé vel
skipulagður og skemmtOegur og fremur einfaldur
að gerð, þannig að viðhaldskostnaðurinn sé viðráð-
anlegur. Þá ber að athuga, að aðallínur garðsins verða
að vera í sem beztu samræmi við húsið, ennfremur
að götur og gangstígir liggi vel við allri umferð.
Garðurinn er raunverulegur hluti heimilisins, og sé
hann fallegur, er hann prýði fyrir umhverfið. Hvað
gróður í garðinum snertir, þarf þar einnig að gæta
samræmis; tré, blómabeð og grasfletir verði í sam-
rænii við hvað annað og einnig i samræmi við garð-
hús eða lystilnis, gosbrunna og annað, sem í garðinum
er, eðá á að vera. Allur viðkvæmilr gróður þarf þó
að verá á þeim stað, sem hann verður ekki fyrir á-
troðningi. Mikið er hægt að prýða útlit margra húsa
með vafningsviðum, sem klífa upp með hliðuni
þeirra, það gerir húsin einkar hlýleg og aðlaðandi.
Dæini þess má sjá viða, bæði í Hveragerði og Revkja-
vík; eru þar einkum tvær vafningsviðartegundir, sem
ná hér ágætum þroska, en það er „humallinn",
(Humulus lupules), sem bæði er auðræktuð jurt og
harðger, — og „vafningsklukka", eða Convulus öðru
nafni.
Til að ná sem beztum heildarsvip á samliggjandi
hverfi, er æskilegt að allur gróður nieðfram aðalgöt-
um sé í sem beztu samræmi við gróður á þeim slóð-
um, sem að liggja. Skapar það skemmtilegri heildar-
svip, þegar farið er eftir götunni.
Þegar rætt er um skrúðgarða, þar sem landslagið
er látið ráða mestu um skipulagningu garðsins, verð-
ur mér fyrst í huga „HeUisgerði“ skemmtigarðurinn
í Hafnarfirði. Þessi garður er með fallegustu blettum
hér á landi, þarna ræður landslagið mestu um útlit
garðsins og samrýmist því umhverfinu á skemmti-
legan og eðlilegan hátt. Að vísu er landslagið þarna
með dálítið sérkennilégum svip, en liversu margir em
ekki þeir staðir hér á landi, sem hafa upp á svipuð
skilvrði að bjóða? Og Hafnfirðingum hefur líka skil-
ÚTVARPSBLAÐIÐ
15