Morgunblaðið - 29.12.2008, Blaðsíða 34

34 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 29. DESEMBER 2008
Þjónusta
Hitaveitur/vatnsveitur
Þýskir rennslismælar fyrir heitt og
kalt vatn.
Boltís sf.,
símar 567 1130 og 893 6270.
Bílaþjónusta
Ökukennsla
Glæsileg kennslubifreið
Subaru Impreza AERO 2008, FWD.
Öruggur í vetraraksturinn.
Akstursmat og endurtökupróf.
Gylfi Guðjónsson,
sími 6960042,
bilaskoli.is
Húsviðhald
Eruð þið leið á baðherberginu?
Breytum, bætum og flísaleggjum.
Upplýsingar í síma 899 9825.
Einkamál
Stefnumót.is
"Þar sem Íslendingar kynnast". Ertu í
makaleit? Leitar þú nýrra vina? Vant-
ar þig dansfélaga? Ferðafélaga?
Göngufélaga? Spjallfélaga? Nýttu
þér vandaðan vef til að kynnast fólki
á þínum forsendum. Stefnumót.is
Vertu ævinlega velkomin/n.
Þjónustuauglýsingar 5691100
ÚTSÖLUMARKAÐUR
Tískuverslunin Smart
Grímsbæ / Bústaðavegi
ÚTSALA – ÚTSALA
allt á útsölumarkaði á að seljast.
Þriðjudag 30. desember,
opið 10-18.
Sími 588 8488.
Verslun
Viltu kökuuppskrift
í iPodinn þinn?
Smáauglýsingar 569 1100 www.mbl.is/smaaugl
✝ Guðbjörg Ein-arsdóttir fæddist
í Vestmannaeyjum
30. september 1931.
Hún lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 18. desember
síðastliðinn. Hún var
dóttir Einars Vil-
hjálmssonar trésmiðs
frá Þuríðarstöðum í
Fljótsdal, f. 9.2. 1886,
d. 29.9. 1974, og
Halldóru Sigrúnar
Sigurðardóttur frá
Klömbru undir Eyja-
fjöllum, f. 4.5. 1901, d. 18.7. 1994.
Systkini Guðbjargar eru Ingibjörg
Þórstína Rains, f. 3.10. 1928, d.
17.8. 2003, og Sigurjón, f. 31.5.
1930.
Guðbjörg giftist 29.9. 1951 Hall-
grími Þórðarsyni netagerðarmeist-
ara, f. 7.2. 1926. Börn þeirra eru:
1) Halldóra, f. 8.10. 1950, d. 13.7.
1955. 2) Þórður Halldór, f. 13.9.
1952, kvæntur Önnu Friðþjófs-
Jónína, f. 24.2. 1962, gift Þóri
Magnússyni, börn þeirra eru Agn-
ar Leó, f. 30.11. 1987, Eva Dögg,
f. 26.1. 1992, og Egill Aron, f.
24.6. 1997. 6) Heimir, f. 10.6.
1967, í sambúð með Írisi Sæ-
mundsdóttur, synir þeirra eru
Hallgrímur, f. 21.3. 1996, og
Kristófer, f. 27.10. 2002.
Guðbjörg, eða Begga á Odds-
stöðum, fæddist og ólst upp á
Eystri-Oddsstöðum í Vest-
mannaeyjum með eldri systkinum
sínum Ingibjörgu Þórstínu og Sig-
urjóni þar sem sveitastörfin voru
allsráðandi með Kirkjubæina í
næsta nágrenni. Þau Hallgrímur
hófu búskap á Urðavegi 42 þar
sem þau áttu sín þrjú fyrstu börn.
Árið 1956 fluttu þau í nýtt hús,
Heiðarveg 56, þar sem hún átti
sitt heimili til dánardags, fyrir ut-
an gosárið 1973 en þá bjuggu þau
lengst af í Þorlákshöfn. Guðbjörg
starfaði m.a. á Sjúkrahúsi Vest-
mannaeyja, Vinnslustöðinni og
Hraunbúðum dvalarheimili aldr-
aðra.
Útför Guðbjargar fer fram frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum í
dag og hefst athöfnin klukkan 14.
dóttur, börn þeirra
eru: a) Guðbjörg, f.
10.11. 1976, í sambúð
með Gunnari Þór
Guðjónssyni, synir
þeirra Arnar Breki
og Þórður Örn. b)
Berglind, f. 14.11.
1984, í sambúð með
Sigurjóni Erni Lár-
ussyni, dóttir þeirra
Anna Sif. c) Halldóra
Björg, f. 16.11. 1986,
d. 31.10. 1988. d)
Hallgrímur, f. 28.4.
1997. 3) Einar, f. 4.3.
1955, kvæntur Margréti Írisi Grét-
arsdóttur, dóttir þeirra Bryndís, f.
31.3. 1977, gift Einari Birni Árna-
syni, börn þeirra Margrét Íris og
tvíburarnir Dagur og Sunna. 4)
Halldór Ingi, f. 4.10. 1957, kvænt-
ur Guðrúnu Kristmannsdóttur,
dætur þeirra eru a) Kristín, f. 19.4.
1985, í sambúð með Skildi Hólm
Ármannssyni, b) Sigrún, f. 29.4.
1988, og c) Ágústa, f. 28.7. 1993. 5)
Elsku Begga mín, þú varst mér
yndisleg tengdamamma. Líf þitt tók
snöggan endi of fljótt. Við áttum eftir
að bauka mikið saman. Þú reyndist
mér mjög vel í öllum mínum veikind-
um og stóðst alltaf þétt við hlið mér.
Síðustu 3 mánuði komstu alltaf til mín
kl. 11 á morgnana. Þá þurftir þú að
byrja á því að vekja mig og þér þótti
það rosalega erfitt en ég var alltaf að
þakka þér fyrir það því ég vildi alls
ekki sofa lengur. Þú varst svo dugleg
að færa mér marga lopaskó sem þú
prjónaðir og ég var í á daginn og svaf í
á nóttinni. Þrátt fyrir að þú sért farin
frá okkur heldurðu ennþá hita á tás-
unum mínum. Svo eru það þínar ynd-
islegu flatkökur. Þú bakaðir bestu
flatkökur í heimi. Ekki fáum við leng-
ur góðu pönnukökurnar og þessi jól
verða án ananasbúðingsins sem var
hvergi betri en hjá þér.
Þú varst kona með hjarta úr gulli,
og með þér er gengin manneskja sem
vildi öllum svo vel og allt fyrir alla
gera en erfitt var að fá að gera eitt-
hvað fyrir þig. Ég gaf þér, 28. nóv-
ember síðastliðinn, bók sem heitir
„Þú ert yndisleg tengdamamma“ þú
fórst algjörlega í kerfi og fannst þú
ekki eiga þetta skilið. Þurfti ég að
þrátta við þig til að koma þér í skiln-
ing um það að þú ættir þetta fyllilega
skilið. Þakka þér, Begga mín, fyrir að
búa til minn góða eiginmann og allt
sem þú hefur gert fyrir mig og dætur
mínar. Þín að eilífu
Guðrún Kristmanns.
Elsku amma mín.
Þetta var nú aldeilis snöggt. Ég sit
hérna í lopasokkunum sem þú prjón-
aðir á mig, reið og sár út í lífið og til-
veruna en ég veit að þú hefðir ekki
viljað að ég hugsaði þannig. Þú varst
svo yndisleg kona og vildir öllum svo
vel. Þú varst alveg sérstaklega góð
við mömmu mína og veit ég að hún
verður þér ævinlega þakklát fyrir
það. Ég get ekki hugsað það til enda
hvernig jólin og áramótin eiga eftir að
verða þegar þú ert ekki með okkur.
Það var alltaf jólaboð á Heiðó hjá ykk-
ur á jóladag og þú tókst aldrei neitt
annað í mál en að allir dönsuðu í
kringum jólatréð en það féll misjafn-
lega í kramið hjá fjölskyldunni, flestir
létu sig nú samt hafa það. Þú varst án
efa límið sem hélt fjölskyldunni sam-
an. Maður fékk alltaf allar fréttir af
öllum í fjölskyldunni í gegnum þig því
þú varst alltaf svo áhugasöm um hvað
allir væru að bralla hverju sinni.
Þú varst alltaf svo stolt af öllum
barnaskaranum sem þú átt. Í hvert
skipti sem ég söng fékk ég flest lofin
frá þér. Maður sá alltaf stoltið skína
úr augunum á þér og það fyllti mann
alltaf ákveðnu öryggi og styrk til að
halda áfram. Minningarnar eru marg-
ar þegar ég hugsa til baka. Það var
alltaf gaman hjá ykkur á Heiðó og
sérstaklega þegar við fengum að leika
uppi á lofti. Við fórum oft í feluleiki í
kompunum og skriðum í „leynigöng-
unum“ eins og við kölluðum öll
skúmaskotin á loftinu. Stundum
komstu nú upp og sussaðir á okkur ef
ærslagangurinn og lætin voru orðin
aðeins of mikil en þá datt allt í dúna-
logn eins og skot því enginn vildi sjá
ömmu Beggu reiða. Mesta sportið var
nú samt þegar þú leyfðir okkur að
renna okkur á dýnunum niður stig-
ann. Þá varstu nú alltaf með annað
augað á okkur ef ske kynni að við
værum að fara yfir strikið. Ég gleymi
því aldrei þegar þú skammaðir mig,
það var bara einu sinni. Það voru
skammir á góðum nótum. Ég ætlaði
aldeilis að vera góð við þig og tína
handa þér blóm. Ég tíndi svo mikið af
blómum að litlu hendurnar mínar
náðu varla utanum þau öll. Svo kom
ég inn rosalega ánægð með mig að
gefa ömmu minni blóm en fékk bara
skammir fyrir því amma var víst búin
að eyða mörgum dögum í það að gróð-
ursetja þessi sumarblóm í garðinn.
Þú tókst nú samt við þeim og settir
þau í vasa. Ég er því svo fegin að hafa
hætt við að fara til Kanaríeyja og far-
ið frekar til Eyja í byrjun desember.
Mig grunaði bara ekki að það yrði í
síðasta skiptið sem ég sæi þig. Þú
varst svo hress þá og mig gat ekki ór-
að fyrir því að þú værir að fara frá
okkur.
Elsku amma, þín verður sárt sakn-
að. Ég þakka Guði fyrir að hafa fengið
að eiga svona yndislega ömmu. Þú
munt lifa með mér eins lengi og ég lifi
og ég lofa því að ég mun dansa í kring-
um jólatréð þessi jól og hugsa til
ömmu minnar með bros á vör. Þín að
eilífu
Kristín Halldórsdóttir.
Elsku amma mín, þegar ég kyssti
þig bless áður en ég fór til Kanaríeyja
trúði ég því innilega innst í mínu
hjarta að ég væri ekki að kveðja þig
fyrir fullt og allt. Þegar pabbi vakti
okkur um morguninn og sagði okkur
frá því að þú værir farin frá okkur gat
ég ekki trúað því. Þetta var eins og
versti draumur. Við vorum svo langt í
burtu og þú leist svo vel út daginn áð-
ur. Þú varst alltaf svo hraust og fín og
veikindi þín komu svo mikið á óvart.
Það var alltaf svo gott og gaman að
koma til ykkar á Heiðó. Þegar við
krakkarnir vorum yngri leyfðirðu
okkur gera næstum allt. Vildir allt
fyrir okkur gera og dekraðir við okk-
ur. Ósjaldan varstu með okkur í leikj-
um, last bækur fyrir okkur og söngst
Allir krakkar. Öll þau 20 ár sem ég
hef lifað man ég aldrei eftir skömm-
um frá þér, amma mín, þótt við
krakkarnir hefðum eflaust átt þær
skilið. T.d. þegar þú leyfðir okkur búa
til tjald úr dýnum uppi á lofti. Við vild-
um hafa ljós þar inni og þú leyfðir
okkur að hafa lampa, það eina sem við
þurftum að muna var að slökkva þeg-
ar við hættum að leika. En auðvitað
gleymdum við að slökkva og það end-
aði með því að það kviknaði í dýnunni
og litlu munaði að mjög illa færi. En
við fengum engar alvarlegar skammir
fyrir. Svona varstu, amma mín, sást
það góða í öllu, hrósaðir okkur fyrir
allt og ekkert, alltaf að gefa okkur
gjafir og elda og baka ofan í okkur.
Amma eins og þú er einstök. Þú
getur ekki ímyndað þér hvað ég á eft-
ir að sakna þín og alls þess góða sem
þú bjóst til. Flatkökurnar, kjötboll-
urnar, kjötsúpuna, grjónagrautinn,
ananasbúðinginn, randalínurnar svo
ég tali nú ekki um pönnukökurnar.
Ullarsokkarnir sem þú prjónaðir og
gafst mér fyrir stuttu eru það dýr-
mætasta sem ég á í dag. Þú varst allt-
af svo góð við mömmu, komst til
hennar á morgnana, hjálpaðir henni á
fætur og að koma sér í gang fyrir
hvern dag fyrir sig. Hún er að missa
ómetanlega mikið núna. Síðastliðna
mánuði, eftir að ég kláraði skólann,
hef ég vaknað við röddina þína á
morgnana. Það var svo gott að vakna
og hlakka til að klæða sig og fara fram
og spjalla við þig um allt milli himins
og jarðar. Þú varst svo áhugasöm um
allt sem ég var að gera og hafði að
segja. Ég á eftir að sakna þess sárt.
Jóladagur á eftir að vera okkur mjög
erfiður en ég lofa þér því að við mun-
um dansa í kringum jólatréð með bros
á vör. Afi vildi ekkert vera að setja
tréð upp en við vorum öll sammála um
það að þetta tré færi sko upp og það
yrði dansað í kringum það meira en
nokkru sinni fyrr. Gamlárskvöld hef
ég alla tíð haldið mikið upp á en í ár er
það mér fyrirkvíðanlegt. Ég get ekki
hugsað það til enda hversu skrítið og
tómt það á eftir að vera án þín.
Sorgin og söknuðurinn er mikill en
tíminn læknar flest mein og eftir
munu sitja fallegar minningar um frá-
bæra konu sem öllum leið vel í návist
við. Ég verð ævinlega þakklát fyrir
allar þær stundir sem við áttum sam-
an, góðvild þína og allt sem þú kennd-
ir mér. Þú ert án efa stóra fyrirmynd-
in í mínu lífi. Ég elska þig, amma mín.
Hvíl í friði.
Sigrún Halldórsdóttir.
Elsku amma mín! Ég hreinlega skil
þetta ekki. Það var ekki fyrr en þú
varst farin sem ég fattaði hvað þú hef-
ur mikil áhrif á líf okkar á fleiri vegu
en mig grunaði. Ég get ekki ímyndað
mér hvernig jóladagur á eftir að vera.
Þú vildir alltaf að öll fjölskyldan kæmi
og dansaði í kringum jólatréð þó svo
að þau vildu það ekki. Þó að ég hafði
sagt að mig langaði það ekki þá tókstu
mig samt með og þegar ég sá hvað þú
varst glöð á svipinn að hafa fjölskyld-
una þína saman þá ákvað maður að
vera með að dansa. Ég vildi óska þess
að ég gæti séð þennan svip á þér einu
sinni enn, því þegar að ég sá hann
hlýnaði í mér hjartað.
Ég á eftir að sakna þess að labba
heim eftir erfiðan skóladag og sjá bíl-
inn þinn fyrir utan húsið og vita að þú
sast inn í eldhúsi hjá mömmu, þá
hætti dagurinn minn að vera erfiður
og ég gat ekki beðið eftir því að kom-
ast inn og spjalla við þig. Ég fékk allt-
af einhverjar fréttir úr fjölskyldunni
frá þér því að þú vildir alltaf vita hvað
hver og einn væri að gera hverju
sinni.
Ég man ekki hvort ég hef sagt við
þig hvað þú varst alveg ótrúlega góð
kona þannig að ég segi það núna.
Ég vil þakka þér fyrir að hafa
kennt mér að baka pönnukökur, þó
svo að mínar verði aldrei jafn góðar
og pönnukökurnar sem þú gerðir allt-
af ætla ég að halda áfram að æfa mig.
Ég mun aldrei gleyma ananasbúð-
ingnum þínum. Það sem ég á eftir að
sjá alveg rosalega mikið eftir er að
hafa ekki komið til þín og lært að gera
hann, ég bara hreinlega hélt að ég
mundi fá fleiri tækifæri til þess. Það
var alveg hrikalega margt sem ég
hefði viljað læra af þér, þú varst mjög
fróð kona. Það verður erfitt að feta í
þín góðu spor en ég ætla að reyna
mitt besta og ef ég verð hálfdrætt-
ingur á við það sem þú varst verð ég í
góðum málum.
Ég elska þig svo mikið, elsku amma
mín.
Hvíldu í friði.
Þín að eilífu,
Ágústa Halldórsdóttir.
Sólarljóð. Hvað er yndislegra en
sólarljóð, hljóðlátt, fullt af hlýju og
birtu, eitthvað sem gefur, gefur og
gefur. Þannig var hún Begga hans
Gríms Þórðar. Hún var sólarljóðið
hans og hann hennar.
Það er alveg víst að ef ekki væru til
konur eins og hún Begga, þá gengi líf-
ið ekki sinn vanagang og taktur
hversdagsins myndi ruglast óþægi-
lega. Guðbjörg Einarsdóttir var an-
kerið í svipmikilli og ærslafullri fjöl-
skyldu þar sem fjölskyldufaðirinn
Grímur Þórðar, náttúrubarn af Guðs
náð, beitti og lagði línu lífsleiksins
með blessun Beggu því á milli þeirra
var hvorki skin né skúrir heldur skiln-
ingurinn sem skapar leikgleðina sem
öllu skiptir. Þannig skópu þau takt
þessarar fjölskyldu með sigurgleði í
söng, starfi og leik, þar sem söngur-
inn, dugnaður og jákvæðni voru að-
alsmerkin.
Hjá Beggu var allt í röð og reglu.
Meira að segja sviðasultusneiðarnar á
Þjóðhátíðinni voru allar nákvæmlega
jafn þykkt skornar og fallega. Gest-
risnin einstök alla daga. Það hefði
verið meira landslag í sneiðum Gríms,
en þá hafði hann öðrum hnöppum að
hneppa, því það þurfti að hita nett
upp fyrir Þjóðarann. Allt var svo hag-
anlegt hjá Beggu og til að mynda hélt
hún saman ótrúlegu úrklippusafni
með frásögnum, myndum af fólki,
húsum, svo mörgu sem gefur minn-
ingunum gildi. Það var ekkert nema
gott sem fylgdi Beggu. Á glöðu stund-
unum beitti hún sér ekki í tónum eða
tali, það voru nógir um það, en hún
var góða veðrið, hún var undiraldan
sem stemmningin naut góðs af, and-
rúmið eins og þegar fólk situr úti á hól
í sumarblíðunni og allt andar af yndi.
Áhyggjulaust líf og yndislegt án allr-
ar tilgerðar. Hún þessi hlédræga og
glæsilega kona sem var þó föst fyrir á
sinn hátt, hann veiðimaðurinn og gull-
barkinn sem brosti við öllum heims-
hornum ef þau vildu brosa við honum
og það voru ekki síst margar konurn-
ar sem gerðu það. Það skemmti
henni, enda allt svo eðlilegt. Svo
skyndilega dró ský fyrir sólu og rétt
liðið á dag, sólargeislinn hans Gríms
sem vakti yfir veröld hans og fjöl-
skyldunnar og veitti honum svo ómet-
anlegt lið. Nú spretta minningarnar,
börnin þeirra og barnabörn og það er
enginn smá styrkur, heldur hlunnindi
af stærri gerðinni því samheldni
þessa fólks er þannig, full af kærleika,
umhyggju og gleði.
Megi góður Guð styrkja alla ástvini
Beggu og fylgja henni með fljótum ei-
lífðarinnar. Í dag birtist í bláma eilífð-
arinnar, sólarljóð.
Árni Johnsen.
Guðbjörg Einarsdóttir