Nýtt kvennablað - 01.12.1947, Qupperneq 8

í tilefni af hátíðafundi er haldinn var
í Guðspekifélaginu í minningu um
liundrað ára alinæli hinnar heimsfrægu
og kærleiksríku mælskukonu Annie
Besánt.
Ég gleymi ci þeirri gœfustund,
að gat ég komist á þennan fund
i félagi frccða þinna.
Þinn Ijósgœfi andi lýsti þar
i lifandi orði, sem talað var,
og söngvarans seiðandi hljómi,
þeim sœlasta friðarins ómi.
Þín kœrleiks og réttlcetiskendin sterk,
hún knúði fram öll þau sœmdarverk,
sem birtu yfir nafnið þitt breiðir.
En Ijósið frá minningaljóma þeim
mig langaði að bera lil min heirn,
og láta það fleirum lýsa,
á leiðir sannleikans vísa.
Lilja Björnsdótlir.
þess að hita kaffið í, svo stóra tjaldið mátti að-
eins hafa til veitinganna.
Félagskonur hafa alltaf undirbúið veitingarn-
ar heima hjá sér, og framreitt þær á réttadaginn.
Ljósmóðirin okkar, Fríða Sigurbjörnsdóttir á
Sporði, hefur langflesta réttadaga séð um kaffi-
söluna. Kaffisalan í réttunum hefur aldrei fallið
niður, og gefur hún félaginu alltaf nokkrar tekj-
ur og skapar festu í störfum þess.
Þó félagskonur væru fámennar fyrstu árin
voru þær einbeittar við störfin. Þær munu hafa
verið með fyrstu félögum landsins, sem réðu sér
vefjarkonu, sem þær létu vefa félagslega fyrir
lieimilin. Þær keyptu sér líka spunavél, sem þær
iétu ganga í milli sín. Þetta tiltæki með spuna-
vélina varð til þess að konum fjölgaði mjög í
félaginu allar konur þurftu að fá spunavél og
spinna. Þá sáu þær sér hag í því að vera í félag-
inu og endirinn varð sá, að við þurftum að
kaupa aðra spunavél til þess, að allar konur gætu
spunnið eins og þær ósktiðu.
Þessi ódýri spuni, sem fengist hefur á spuna-
vélarnar, liefur stórlega hjálpað heimilunum við
6
heimagerðan ullarfatnað, þar sem líka prjóna-
vélar eru nær því á hverjum bæ, og kvenfélagið
á vefstól, sem íélagskonur geta fengið lánaðan.
Á vegum félagsins liafa farið fram mörg nám-
skeið í handavinnu, matreiðslu og vefnaði. Garð-
yrkjukonur höfðum við þrjú vor. Þær gróður-
settu plöntur og leiðbeindu í garðrækt. Einnig
gengust félagskonur fyrir söngfélagi um nokk-
urra ára skeið. Stóð það þar til fólkinu fækkaði
svo í sveitinni að ekki var hægt að halda því
uppi. Söngfélagið söng á samkomum félagsins
og einnig í kirkjunni við messugerðir.
Söngstjórinn var Jónína á Lækjamóti.
Á lélegu koti fram til heiða bjuggu hjón, sem
áttu aumingja barn, fábjána, einan barna.
Drengurinn óx og varð stöðugt meiri byrði á
heimilinu, einkum móðurinni. Kvenfélagið hafði
forgöngu í því að koma þessum aumingja á fá-
vitahæli. Eftir það fluttu hjónin ofan í sveitina.
Daginn, sem Alþingishátíðin 1930 var háð á
Þingvöllum hélt félagið fund á eina heimilinu
í sveitinni, sem hafði útvarpstæki. Þar gátum við
hlustað á útvarp frá hátíðinni, og fylgst með
NÝTT KVENNABLAÐ