Morgunblaðið - 30.08.2009, Blaðsíða 48

48 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 30. ÁGÚST 2009
✝ Sigríður GuðnýSigurðardóttir
fæddist í Götuhúsum
á Stokkseyri 28. jan-
úar 1917. Hún lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 20. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin Sigurður Sig-
urðsson, sem alinn
var upp í Skálholti,
og kona hans Val-
gerður Jónsdóttir
frá Háeyri á Eyr-
arbakka. Sigríður
var ein af sex börnum þeirra
hjóna sem upp komust. Sigurður
og Valgerður bjuggu um skeið á
Eyrarbakka, en fluttust síðan aft-
ur til Stokkseyrar. Sigríður leit á
sig sem Stokkseyring.
Eftirlifandi systir Sigríðar er
Valgerður Sigurðardóttir en látin
systkini eru: Kristín Jóna, Sig-
urður, Halldóra og Jón.
Fyrri maður Sigríðar var Ólaf-
ur Þorvaldsson, f. 17.5. 1914, d.
7.10. 2002. Þau slitu samvistum.
sælssyni. Þeirra börn eru: Mar-
grét, f. 6.1. 1955, Ársæll, f. 9.1.
1956, Gils, f. 24.2. 1958, Hörður
Örn, f. 26.5. 1967, Guðni Pétur, f.
22.8. 1969. Barnabörnin eru ellefu
og barnabarnabörnin sjö 2) Að-
alheiður, f. 6.11. 1941, gift Guð-
mundi Lárussyni. Börn þeirra eru:
Gréta, f. 25.10. 1965, Lárus, f.
19.9. 1967, Jóhann, f. 7.12. 1968.
Barnabörnin eru fjögur.
Sigríður ólst upp í Götuhúsum á
Stokkseyri hjá foreldrum sínum
og systkinum. Hún gekk í Barna-
skóla Stokkseyrar en fór fimmtán
ára gömul að heiman til vinnu á
Reykjahælinu í Hveragerði. Síðan
lá leið hennar til Reykjavíkur, þá
átján ára gamallar, þar sem hún
giftist Ólafi. Í Reykjavík vann Sig-
ríður aðallega við saumaskap en
eftir að Sigríður og Auðunn hófu
búskap og fluttu í Kópavog árið
1948 vann Sigríður við ýmis störf.
Hún vann við þrif í Félagsheimili
Kópavogs og fiskverkun í Frosta í
Hafnarfirði. Síðustu 20 ár starfs-
ævinnar vann hún á saumastof-
unni á Kópavogshæli. Sigríður og
Auðunn bjuggu alla tíð í Kópa-
vogi, lengst á Hlíðarvegi 37 og
síðar í Fannborg 8. Þegar Sigríð-
ur var 91 árs flutti hún á sambýlið
við Gullsmára 11, Kópavogi.
Útför Sigríðar fór fram 28.
ágúst, í kyrrþey.
Þeirra synir eru: 1)
Þórir, f. 8. 9. 1935,
maki Sigurbjörg
Lundholm. Þeirra
börn eru: Ágústa, f.
1958, Silva, f. 1966,
og Ólafur, f. 1972.
Barnabörnin eru níu
og barnabarnabörnin
þrjú. 2) Arthúr, f.
24.4. 1940, d. jan.
2004. Seinni maður
Sigríðar var Auðunn
Jóhannesson, f.
17.12. 1908, d. 2.2.
2003. Börn Sigríðar
og Auðuns: 1) Ingibjörg, f. 8.5.
1949, gift Guðmundi Svafarssyni.
Börn þeirra eru: Auðunn, f. 1971,
Karl, f. 1986. Barnabörnin eru
tvö. 2) Sigríður, f. 27.2. 1954.
Maki Ómar Árnason, þau skildu.
Barn: Laufar Sigurður, f. 24.5.
1977. Síðari maður Sigríðar var
Rúnar Marvinsson, þau slitu sam-
vistum. Barn: Sóley, f. 18.12. 1983,
d. 18.12. 1983. Barnabarn er eitt.
Fyrir átti Auðunn tvær dætur: 1)
Anna, f. 2.1. 1935, gift Herði Ár-
Elsku amma.
Þegar við systurnar heimsóttum
þig tveimur dögum fyrir andlát
þitt talaðir þú um að nú vildir þú
fara til Auðuns afa og Arthúrs. Nú
hefur ósk þín ræst.
Margar minningar kom upp í
hugann þegar við vorum yngri hjá
ömmu og afa á Hlíðarvegi 37 í
Kópavogi, þar fengum við oft að
gista. Fyrst uppi á háalofti í gamla
húsinu og síðan í nýja húsinu. Það
voru ófá skiptin sem við hentum
okkur upp í ömmurúm því rúmið
hennar var svo mjúkt og notalegt.
Einnig hlökkuðum við mikið til
þegar kom að kaffitíma. Við hugs-
um til þess með söknuði að geta
ekki lengur talað við hana um alla
hluti og fengið smurða brauðið, því
hún amma fylgdist með öllu sem
var að gerast og hafði ákveðnar
skoðanir sem hafa mótað okkur.
Amma var mikil jafnréttiskona og
þoldi illa þegar þeir sem minna
máttu sín urðu fyrir ójafnrétti og
beitti hún sér fyrir því að slíkt
ætti sér ekki stað.
Eitt af því sem við minnumst
ömmu þó mest fyrir var hvað hún
var mikil hannyrðakona. Allt sem
hún gerði í höndunum varð að
hreinni list, hún gat hannað handa
okkur pennaveski, snyrtibuddur
og fleira sem var engu líkt. Einnig
var hún alltaf með eitthvað á
prjónunum, sokka, teppi og margt
fleira. Við leyfum okkur að full-
yrða að nú eiga allir í fjölskyldunni
a.m.k. eitt teppi ef ekki fleiri frá
ömmu sem þeir geta yljað sér við.
Ef amma hefði verið ung í dag
hefði hún verið hönnuður nú-
tímans. Hún fylgdist vel með tísku
og vildi alltaf vera smart í tauinu.
Við viljum kveðja hana ömmu
hér og þakka henni fyrir allt sem
hún sagði og kenndi okkur þar á
meðal þessa bæn.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson.)
Hvíldu í friði, elsku amma, og
megi Guðs englar vera með þér,
Ágústa og Silva.
Elsku amma og langamma. Ég
mun aldrei gleyma því að á hverj-
um jólum þegar ég var lítill fékk
ég alltaf mjúkan pakka frá þér,
þetta voru einu mjúku pakkarnir
sem glöddu mig því ég vissi að í
þeim væru heimaprjónaðir ullar-
inniskór, tátiljur frá þér.
Þessa gjöf notaði ég ekki aðeins
til að halda hlýju á fótunum heldur
voru þeir notaðir óspart sem
innanhússkautar, móður minni til
mikillar mæðu, því maður rann svo
vel á þeim.
Ég gleymi ekki heldur fyrstu
heimsókninni minni til þín á Hlíð-
arveginn.
Þetta var á sunnudegi og ég
hafði gist hjá Þóri eldri og ömmu
Sibbu. Afi ákvað að fara með mig í
bíltúr til þín og ætlunin var að
kenna mér að tefla.
Þegar ég kom inn fann ég strax
fyrir allri birtunni, hlýjunni og
gleðinni sem streymdi frá þér.
Einnig hafðir þú haft til hinar
ýmsu kræsingar, flatkökur með
hangikjöti, að ógleymdu töfrasúk-
kulaði. Þetta súkkulaði var það
besta sem ég hef drukkið og ég
man enn bragðið.
Þegar ég flutti í Kópavoginn 11
ára gamall þá fór ég oft í heim-
sókn til þín, til þess að spjalla, því
mér fannst ég geta rætt hvað sem
var við þig. Það var alltaf eins og
þú ættir von á kóngafólki í heim-
sókn, þvílíkar voru veitingarnar
sem í boði voru.
Þegar eldri dóttir mín var skírð
hittir þú langömmu konunnar
minnar og þið fóruð að gantast um
aldur (þú hafðir vinninginn þar
sem þú varst ári eldri) og fjölda
barnabarna og barnabarnabarna.
Þið komuð báðar frá Stokkseyri og
höfðuð mjög gaman af því að hitt-
ast og ræða málin. Þú varst ákaf-
lega stolt yfir því að eiga langa-
langömmubörn og prjónaðir og
saumaðir fyrir þær báðar þrátt
fyrir háan aldur.
Kæra amma mín, ég veit þú
fylgist með langalangömmubörn-
um þínum þar sem þú ert núna.
Við sjáum að dýrð á djúpið slær,
þó degi sé tekið að halla.
Það er eins og festingin færist nær,
og faðmi jörðina alla.
Svo djúp er þögnin við þína sæng,
að þar heyrast englar tala,
og einn þeirra blakar bleikum væng,
svo brjóst þitt fái svala.
Nú strýkur hann barm þinn blítt
og hljótt,
svo blaktir síðasti loginn.
En svo kemur dagur og sumarnótt,
og svanur á bláan voginn.
(Davíð Stefánsson.)
Þitt langömmubarn,
Þórir Hilmarsson.
Og nú er hún farin þessi blíða,
sterka og fallega kona.
Sigríður G. Sigurðardóttir,
Sigga frá Götuhúsum á Stokks-
eyri, var æskuvinkona móður okk-
ar, Guðbjargar Ingimundardóttur,
Biggu frá Strönd. Þær kynntust
barnungar á Stokkseyri, gengu
samhliða í barnaskólann, hlupu
saman um holt og hæðir, brölluðu,
léku sér í fjörunni og byggðu bú.
Stokkseyri í upphafi síðustu aldar
var öflugt samfélag; útgerðin í
blóma, landbúnaður allt um kring.
Höfnin, harðsæknir fiskimenn,
sterkar konur, kaupfélagið, kirkj-
an, hreppstjórinn, leikfélagið,
kvenfélagið, samkomuhúsið, fólkið.
Hér var góður bæjarbragur; gott
mannlíf, menning og mikil atvinna.
Allt var ein heild og allt í jafnvægi,
– eiginlega allt eins og það átti að
vera, – já og bætum því bara við;
eiginlega allt eins og það ætti að
vera enn í dag, en er ekki. Sigga í
Götuhúsum og Bigga frá Strönd
áttu vináttuna saman allt sitt líf.
Hin algjöra vinátta tveggja
kvenna. Sigga í Kópavoginum en
mamma hér í borginni. Það var
unaðslega fallegt að verða vitni að
þessu. Þær voru saman þegar færi
gafst og áttu alla tíð mikið samráð,
jafnt í hlátri sem gráti, en af
hvorutveggju fengu þær báðar
vænar gusur.
Þessi vinátta endar fyrst í dag,
25 árum eftir að móðir okkar féll
frá. Við bræður áttum hins vegar
því láni að fagna að eiga vináttu
Siggu áfram. Við þrjú hittumst
reglulega, hringdumst á og fylgd-
umst náið með lífi hvert annars.
Fastur punktur var á afmælisdegi
mömmu 7. júní ár hvert, þegar við
plöntuðum saman sumarblómum á
leiði hennar. Síðustu árin tókum
við gjarnan með okkur garðstól
handa Siggu og svo var hlegið og
spjallað um gamla daga, samtím-
ann og pólitík, en þar var ekki
komið að tómum kofunum hjá
þessari hetju. Oftar en ekki endaði
stundin með kaffisopa á kaffihúsi.
Þetta voru gæðastundir sem
jafnframt enda hér, – eða hvað?
Er ekki sagt að minningin lifi?
Allavega er ekki hægt að verjast
brosi þegar hugsað er til gleði-
stunda þeirra æskuvinkvenna er
þær lokuðu að sér eldhúsdyrunum,
suðu sér hrossaket og soðkökur og
áttu sín einkasamtöl, í friði frá
litlum forvitnum eyrum. Dýrmæt
er minningin um hinn dásamlega
og smitandi hlátur Sigríðar Sig-
urðardóttur, hlýja handstroku á
kinn, falleg orð og koss að lokum.
Kynnin við þessa konu voru verð-
mæt, hér eru kaflaskil.
Bestu kveðjur og þakkir fyrir
samfylgdina.
Haukur Haraldsson,
Leonhard Haraldsson.
Enginn veit sína ævi fyrr en öll
er, öll göngum við ólíkan æviveg,
ein er sú ákvörðun sem sum okkar
taka á ævikvöldinu að sækja um
vist á sambýli en Sigríður fékk
aldursforseta titilinn er hún flutti
til okkar í Gullsmárann. Þegar
maður starfar með konum eins og
búa á sambýlinu verður óhjá-
kvæmilega til meiri lífsreynsla hjá
okkur starfskonunum vegna þeirr-
ar fjölbreytni einstaklinga sem
hafa fetað misgrýtta lífsbraut og
Sigríður Guðný
Sigurðardóttir
✝
Frænka mín,
GUÐNÝ ÞÓRÐARDÓTTIR,
Hrafnistu Hafnarfirði,
áður Stigahlíð 36,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 25. ágúst.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju þriðjudaginn
1. september kl. 13.00.
Gunnvör Valdimarsdóttir, Jóhann G. Sigfússon,
Ragna, Alda Sif, Þorsteinn, Þórgunnur
og fjölskyldur.
✝
Elskuleg móðir okkar og dóttir,
SOFFÍA MARGRÉT JÓNSDÓTTIR,
Þrastarási 14,
Hafnarfirði,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi þriðju-
daginn 25. ágúst.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju fimmtu-
daginn 3. september kl. 13.00.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á styrktarreikning
nr. 140-05-070155, kt. 160287-2259.
Rebekka María Jóhannesdóttir,
Örn Ísak Jóhannesson,
Arthur Lúkas Soffíuson,
Brynhildur Guðmundsdóttir,
Jón Örn Gissurarson
og aðrir aðstandendur.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
EGGERT SNORRI SÍMONSEN,
Jónsgeisla 43,
Reykjavík,
lést mánudaginn 24. ágúst.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju miðvikudaginn
2. september kl. 13.00.
Brynja Símonsen,
Ottó W. Eggertsson, Rut Guðmundsdóttir,
Sigrún B. Eggertsdóttir,
Hafdís L. Eggertsdóttir, Magnús G. Gunnarsson,
Þórunn M. Eggertsdóttir, Böðvar B. Þorvaldsson,
afabörn og aðrir aðstandendur.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
MARGRÉT HJARTARDÓTTIR
frá Purkey,
áður til heimilis að Bárugötu 6,
Reykjavík,
andaðist á dvalarheimilinu Hrafnistu í Reykjavík
fimmtudaginn 27. ágúst.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Helgi H. Steingrímsson, Valgerður Halldórsdóttir,
Þorsteinn Steingrímsson,
Guðjón Steingrímsson, Jóhanna Sigtryggsdóttir,
Guðrún H. Marinósdóttir,
ömmubörn, langömmubörn
og langalangömmubörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SIGRÍÐUR ANNA MAGNÚSDÓTTIR,
Ferjubakka 16,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Hringbraut mánudaginn
24. ágúst.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskirkju föstu-
daginn 4. september kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Hjartaheill eða önnur líknarfélög.
Hafliði Pétursson,
Arnar Hauksson,
Vilhelmína Hauksdóttir, Þór Ragnarsson,
Tómas Reynir Hauksson, Silja Ketonen,
Haukur Baldvinsson,
ömmubörn og langömmubarn.