Víkingur - 31.03.1933, Blaðsíða 12

12
V í K I N G U R
ske fengid ydur lausan eftir eitt eða tvö
4r, — |>ví að — hm — |>ví að þér munuð
vist- geta orðið til gagns sem lögreglu-
liði, — |>ví að — já, |)ér eruð sannar-
lega mesti ftrjóturinn, som ég hefi átt í
liöggi við um dagana. — Dunbar! Farið
með fangaim í fangelsið«.
Framh. frá bls. 7.
nokkrum gestum öðruin, og eru )>ar
meðal annara Crosby og Sunny.
Petta er meira en Nasa tær )>olað, en
hún reynir að stilla sig, En Sunriy ertir
hana, og Crosby talar með lítilsvirðingu
um hið dána barn þeirra. Ofsinn, sem
inuifyrir býr, brýst nú út, og enn sern
fyr lendir í áflogum. — Randall fylgir
henni [)ó til dyra og kveður hana ineð
|>e8surn orðuin: »Hypjið yður út héðan
— villidýrl*
Pegar Nasa kemur heim til sín liggur
par til hennar sírnskeyti, [>ar sem henni
er sagt aö inóðir hennar sé að dauða
komin og- óski að fá að tala við hana
áður en hún skilji við. Fer hún nú aftur
heim í átthagana, og segir pá móðir
hennar henni einslega, að hún sé ekki
dóttir Springers, en að indíánahöfðing-
inn Ronasa sé hinn rétti faðir liennar.
Pá skilur vesiings Nasa hvernig á pví
stendur aö hún er svo ólík öllum öðrum
og bvaðan lurn heíir erft hið tauinlausa
skaplyndi sitt. Og nú finnur hún, aö hún
tilheyrir aftur skógunum og gresjunum.
Hún hleypur á bak hesti sínum og peysir
út i skóg, pangað sem hún og ör[>reyt.t
sál hennar festir bezt yndi. Og par hittir
hún vin sinn og elskhuga, hann »Mána-
geisla«.
Pau setjast við niðandi lækjarsprænu.
IJmhveríiö tekur hana fangria og hún
fyllist sælukendum unaði, pví að nú
finnur hún pað fyrst, hversu örugg hún
er peg ar hann er hjá henni, og hún segir:
Mönrmnum skeikar.
Hinn frægi heimspekingur og vísinda-
iriaður fornaldarinnar, Aristoteles, sem
var uppi 3—400 árum fvrir Krist, full-
yrti, að flugurnar hefðu fjóra fætur, pó
liann við nánari athugun hefði getað
komist að raun uin, að petta var rangt.
Þetta er merkilegt, — pó hitt sé enn
merkilegra, aö skekkja pessi er búin aö
vera í flestum skólabókum fram á miðja
síðustu öld. — í fjölda mörgum kenslu-
bókum, sögum og blöðum rekst maður
á rangar og villandi frásagnir, sem tald-
ar eru sannar, af |>ví búið er að endur-
taka pær í tugi — jafnvel hundruð ára.
Hvað eftir annað sést á prenti, að
Vasco da Gama hafi fyrstur manna siglt
fram hjá Gróðrarvonarhöfða, pó pað sé
löngu sannað, að 615 árum fyrir Krist.
sendi Nec konungur Egyftalands nokkra
Fönikusjómenn frá Rauðahafinu, í landa-
leit, og skyldu peir halda áfram svo
lengi, sem peir hefðu Afríkuströnd á
hægri hönd. Peir komu aftur — eftir 3
ár — gegnum Miðjarðarhafið. Ennfremur
að Galilei hafi uppgötvað sjónaukann —
og að Dunlop hafi búið til fyrsta loft-
hringinn — og að Marconi sé faðir út-
varpsins. En petta er alt rangt..
1 frægu8tu orðabók veraldarinnar, En-
cykropædia Britannica stendur, að ljós-
fræðingur að nafni Lippershey hafi gert
fyrsta. sjóuaukann árið 1608, en Galilei
hafi nottært sér pessa uppgötvun árið
eftir. — Pað var ekki Marconi, heldur
pýzkur prófessor, Helrnholtz að nafni,
er fann útgeislun pá, setn síðar var not-
Framh. á 15. síðu.
»Ég er kreoli, alveg eins og pú«.
»Ertu hnuggin yfir pví, Nasa?«.
»Nei, pví að nú hefi ég fundið lífið og
hamingjuna*.