Morgunblaðið - 31.03.2010, Síða 35

Menning 35FRÉTTIR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 31. MARS 2010
STABAT Mater eftir Pergolesi
verður flutt í Bústaðakirkju á
föstudag, föstudaginn langa,
kl. 14:00. Söngvarar verða
Gréta Hergils Valdimarsdóttir,
sópran, og Nathalía Druzin
Halldórsdóttir, mezzosópran,
en hljóðfæraleik annast Ant-
onia Hevesi píanóleikari, Mar-
grét Árnadóttir sellóleikari og
Pálína Árnadóttir fiðluleikari.
Sr. Pálmi Matthíasson les písl-
arsöguna milli þátta tónverksins.
Kirkjugestur fá í hendur texta verksins á frum-
máli og einnig íslenska þýðingu Matthíasar Joch-
umssonar.
Aðgangur er ókeypis.
Tónlist
Stabat Mater
í Bústaðakirkju
Nathalía Druzin
Halldórsdóttir
BROT úr Passíusálmum Hall-
gríms Péturssonar og fleiri
sálmar eftir hann verða fluttir í
Laugarneskirkju næstkom-
andi fimmtudag, á skírdag, kl.
23:00.
Flytjendur eru Kirstín Erna
Blöndal söngkona, Gunnar
Gunnarsson organisti og Matt-
hías M.D. Hemstock sem leik-
ur á slagverk.
Sálmalögin eru bæði gömul
og ný en flutt verða lög eftir m.a. Sigurð Sæv-
arsson, Tryggva M. Baldvinsson, Smára Ólafsson
og Kirstínu Ernu Blöndal.
Miðaverð er 1.500 kr. og miðar seldir við inn-
ganginn.
Tónlist
Söngrödd, orgel
og slagverk
Kirstín Erna
Blöndal
NÆSTKOMANDI föstudag,
föstudaginn langa, kl. 15:00
verður Stabat Mater eftir
Pergolesi flutt í Dómkirkjunni.
Söngvarar eru Kristín R. Sig-
urðardóttir, sópran, og Hólm-
fríður Jóhannesdóttir, mezzó-
sópran, en hljóðfæraleik
annast Julian M. Hewlett org-
elleikari, Ari Vilhjálmsson
fiðluleikari og Sigurgeir Agn-
arsson sellóleikari. Giovanni
Battista Pergolesi á 300 ára afmæli á árinu, en
Stabat Mater var síðasta verk hans, samið
skömmu áður en hann lést 16. mars 1736.
Miðaverð er 1.500 kr. og miðar seldir við inn-
ganginn.
Tónlist
Stabat Mater
í Dómkirkjunni
Kristín R.
Sigurðardóttir
Eftir Helga Snæ Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
MYNDLISTARMAÐURINN Lawrence Weiner
ætti að vera þeim kunnur sem sökkt hafa sér ofan
í myndlistarsögu seinni hluta 20. aldar. Aðrir hafa
líklega ekki hugmynd um hver hann er. Á vefnum
er hann oftast settur í flokk með konseptlista-
mönnum en hann segist þó ekki skilgreina sig sem
slíkan, hann sé einfaldlega myndlistarmaður.
Blaðamaður hitti hinn mjög svo vingjarnlega
Weiner í i8 galleríi í gær en þar beið sýning á
verkum hans opnunar, opnunin verður í dag kl.
17. Weiner er hógværðin uppmáluð, sítt skeggið
gerir hann afalegan en lítið tagl í hnakka er ekki
eins afalegt. Hann hvetur blaðamann til að drekka
kaffið sitt áður en það verði kalt, vefur sér sígar-
ettu og spyr hvort blaðamanni sé ekki sama þótt
hann reyki. „Að sjálfsögðu!“ er svarað.
Eins og hver annar staður
Spurður að því hversu lengi hann hefur starfað
sem myndlistarmaður segir Weiner einfaldlega:
„Ég hef ekki hugmynd um það,“ og brosir í gegn-
um sítt skeggið. Weiner hefur sýnt hér á landi
margsinnis, m.a. í Safni þegar það var og hét.
Blaðamaður spyr hvort honum líki svona vel við
Ísland, klisjukennd spurning vissulega, og Weiner
svarar blátt áfram að honum líki ekkert betur við
Ísland en aðra staði, hann reyni að veita þeim
stöðum sem hann heimsæki sömu athygli.
„Verkin hafa enga sérstaka tengingu við neitt
ákveðið, þetta er það almennt efni,“ útskýrir Wei-
ner, þegar talið berst að því hvort verk hans í i8
hafi beina tengingu við landið eða menninguna.
– Þú ert oftast settur í hóp konseptlistamanna...
„Ég lít ekki þannig á mig, það er bara titill.
Köllum þetta bara samtímalist. Það er engin leið
að losna undan slíkum skilgreiningum,“ segir
Weiner um þessa flokkunarþörf í listum og brosir.
Hann hafi alla sína ævi búið til samtímalist og
aldrei litið á hana sem róttæka. „Listamenn eru
bara að spyrja spurninga,“ bendir Weiner á.
Er þetta list?
– Nú kvartar fólk oft yfir því að það skilji ekki
myndlist á borð við þína, orð á vegg...
„Ef þú lítur á greinar í dagblöðum frá 7. ára-
tugnum og í dagblöðum árið 2010 sérðu að enn er
verið að spyrja sömu spurningarinnar: „Er þetta
myndlist?“ Nei, þetta er ekki myndlist í raun og
veru en síðustu 45 árin hefur þetta verið til leið-
inda...“ segir Weiner kaldhæðnislega og hlær, „
...látiði ekki svona!“ Málið er afgreitt.
Inni í nýjum og glæsilegum sýningarsal i8 við
Tryggvagötu blasir innsetning Weiners við, en
hann er þekktur fyrir að nota tungumál í verkum
sínum, einfaldar en þó margslungnar setningar. Á
tveimur stórum veggjum kallast eftirfarandi setn-
ingar á: „Að þolmörkum eigin sveigjanleika“ og
„Að takmörkum eigin óstöðugleika“, á íslensku og
ensku. Weiner segir brosandi að verkið hafi orðið
til áður en eldgosið hófst á Fimmvörðuhálsi. Verk-
ið vinni gegn andstæðum frekar en að andstæðum
sé teflt saman í því. „Efni búa yfir andstæðum,
kalt á móti heitu, en svo eru öll stigin þar á milli,“
segir hann til útskýringar á list sinni. „Sýning-
arrýmið er ekki ólíkt því hvernig þú klæðir þig á
morgnana,“ segir Weiner og horfir á klæðnað
blaðamanns. „Þú horfir á fötin og sérð til þess að
fólk þurfi ekki að vita neitt sérstakt þegar það
kemur inn af götunni,“ segir hann.
Weiner segist ekki eyða tíma í að útskýra sköp-
unarferlið að baki verka sinna. Þó kjötið af mávi
sé gott þurfi hann ekki að vita hvernig mávur sé
verkaður. Blaðamaður hlær og Weiner kveikir
aftur í vefjunni.
Morgunblaðið/Ernir
Weiner Í nýju sýningarrými gallerísins i8 við Tryggvagötu með hluta af innsetningu sinni í bakgrunni.
Að spyrja spurninga
 Lawrence Weiner
opnar sýningu í i8 í dag
 Lítur ekki á sig sem
konseptlistamann
 Óþarfi að vita hvernig
mávur er verkaður
Weiner fæddist í Bronx í New York árið 1942.
Hann er jafnan talinn einn mikilvægasti lista-
maður hugmyndalistarinnar, eða konseptsins,
þó hann kjósi ekki að skilgreina sig þannig.
Weiner gerði tungumálið að þungamiðju verka
sinna í lok sjöunda áratugarins og fyrir þau er
hann þekktastur, þó hann hafi komið víða við.
Lawrence mun hafa sagt að engin væri list án
tungumáls enda er það efniviður verka hans.
Halldór Björn Runólfsson, forstöðumaður Lista-
safns Íslands, ritaði grein um Weiner sem birtist
í Morgunblaðinu árið 2000 og segir þar m.a. um
fyrrnefnda staðhæfingu, að engin sé listin án
tungumáls: „Sú skoðun margra listamanna að
hugmyndin væri kjarni listaverksins, en hand-
verkið væri einungis aukaatriði – jafnvel ómerki-
legt ofhlæði – er ekki ný af nálinni. Snemma á
tuttugustu öldinni komu fram listamenn sem
töldu daga handlagni og hrífandi skreytilistar
talda. Franski listamaðurinn Marcel Duchamp,
sem margir telja föður hugmyndlistarinnar, hélt
því fram að myndlist sem einungis höfðaði til
augans – eða sjónhimnunnar, eins og hann orð-
aði það – dæmdi sjálfa sig úr leik á öld þar sem
hugsun og íhugun hefðu leyst tilfinningahyggju
og hrifnæmi af hólmi. Hugmyndlistin er því
ákveðið mótsvar við rómantískri hughyggju 19.
aldarinnar.“
Engin list án tungumáls
FINNSKA skáldkonan Sofi Oks-
anen hlýtur Bókmenntaverðlaun
Norðurlandaráðs árið 2010. Verð-
launin hlýtur hún fyrir þriðju bók
sína, Puhdistus, sem kemur út í
íslenskri þýðingu Sigurðar Karls-
sonar hjá Máli og menningu í
haust. Puhdistus gerist í Eist-
landi á tveimur tímaskeiðum, um
1940 og 1990, og segir sögu
tveggja kvenna af ólíkum kyn-
slóðum. Þær kynnast þegar sú
yngri, Zara, flýr undan ofbeldis-
fullum melludólgi á náðir þeirrar
eldri, Aliidu Truu, sem býr í af-
skekktri sveit. Zara er illa farin
af óblíðri reynslu sem ánauðug
vændiskona í Þýskalandi og Ali-
ida á sjálf skuggalega fortíð frá
því Rússar lögðu Eistland undir
sig árið 1940.
Sofi Oksanen er leikhúsfræð-
ingur að mennt og Puhdistus var
upprunalega leikrit, en endaði
svo sem skáldsaga. Oksanen var
meðal gesta á Bókmenntahátíð í
Reykjavík í september sl.
Verðlaunin verða afhent Oks-
anen í Reykjavík
Oksanen
verð-
launuð
Verðlaunin veitt fyrir
sögu frá Eistlandi
Verðlaunahafinn Sofi Oksanen.
ÚTVARPSLEIKHÚSIÐ frum-
flytur nýtt leikrit eftir Ragnar Ísleif
Bragason á páskadag kl. 14:00 á Rás
1.
Leikritið ber heitið Blessuð sé
minning næturinnar og fjallar um
Sif sem missti eitt
sinn barn og hef-
ur eytt ævinni í
að kljást við sorg-
ina. Barnið sem
„aldrei varð til“
er Adam, sem
þráir það eitt að
gera heiminn fal-
legri með því að
trufla mannfólkið
ekki. Adam og Sif
fá tækifæri til að hittast aftur og
uppgjör þeirra er nauðsynlegt ef Sif
á að geta náð sátt við sjálfa sig og
Adam sátt við heiminn.
Símon Birgisson leikstýrir verk-
inu, en leikendur er Guðlaug María
Bjarnadóttir, Árni Tryggvason,
Hjörtur Jóhann Jónsson, Sara Dögg
Ásgeirsdóttir og Ólöf Haraldsdóttir.
Tónlist og hljóðmynd gerði Anna
Þorvaldsdóttir og hún kemur líka að
tónlistarflutningi.
Blessuð sé
minning næt-
urinnar
Ragnar Ísleifur
Bragason
Þar ægði öllu sam-
an, orgelleikurinn
var ýmist kraftmikill eða
innhverfur 37
»