Morgunblaðið - 22.09.2010, Blaðsíða 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 22. SEPTEMBER 2010
MOSAIK Hamarshöfða 4 - 110 Reykjavík
sími 587 1960 - www.mosaik.is
Legsteinar og fylgihlutir
Vönduð vinna og frágangur
Yfir 40 ára reynsla
Sendum myndalista
✝ Sandra Ásgeirs-dóttir fæddist í
Reykjavík 20. sept-
ember 1977. Hún lést
í Hátúni 10, Reykja-
vík 11. september
2010.
Hún var dóttir Guð-
rúnar Láru Halldórs-
dóttur, f. 1957, og Ás-
geirs Sveinssonar, f.
1954. Stjúpfaðir
Söndru og eig-
inmaður Guðrúnar
Láru er Óðinn Helgi
Jónsson, f. 1962. Sam-
býliskona Ásgeirs er Eygló Eyjólfs-
dóttir, f. 1949.
Bræður Söndru eru Halldór Við-
ar Jakobsson, f. 1973, Arnar Rafn
Óðinsson, f. 1990, og Styrmir Óð-
insson, f. 1992. Sambýliskona Hall-
dórs Viðars er Ösp Jónsdóttir, f.
1975, og eiga þau þrjá syni, Dag
Sölva, f. 2000, Brynjar Jökul og
Viktor Loga, f. 2004.
Sandra var ógift og
barnlaus.
Að loknu grunn-
skólaprófi frá Fella-
skólanum í Reykjavík
hóf hún framhalds-
skólanám við Mennta-
skólann í Hamrahlíð
og lauk síðar stúd-
entsprófi frá Mennta-
skólanum í Kópavogi.
Einnig stundaði hún
nám á tímbili í
hönnunarfræðum í
Kaupmannahöfn og
hugði á verk-
fræðinám við Háskóla Íslands en
varð frá þeim áformum að hverfa
vegna veikinda sinna. Sandra var
virk um tíma í ýmsu félagsstarfi.
Síðustu tvö æviárin bjó hún í Há-
túni í Reykjavík.
Útför Söndru verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag, 22. sept-
ember 2010, og hefst athöfnin kl.
13.
Þegar þú komst í heiminn varst þú
óskabarn og um tíma var hugleitt að
nota Ósk í nafni þínu. Þú varst Guðs
gjöf og ég fékk að elska þig.
Það kom fljótt fram að þú værir
mjög sérstök stúlka. Hugmynda-
auðgi og mikil atorka einkenndi þig.
Þú sættir þig ekki við neitt hálfkák
hvað sem þú tókst þér fyrir hendur.
Þér nægði ekki að hafa eitt eða tvö
áhugamál fyrir utan hið daglega
amstur heldur voru þau ávallt fjöl-
mörg í einu og þú varðst að skara
fram úr alls staðar. Þú fórst snemma
að virkja listræna hæfileika þína og
þar lést þú heldur ekki eina grein
nægja. Hvarvetna var þér hælt í mín
eyru af ættingjum, vinum og fólki
sem ég þekkti ekki. Ég fékk að vera
stoltur og hreykinn af þér.
Þú varst góður félagi og komst
mér oft á óvart með hnyttnum til-
svörum og innsæjum ráðum. Þú
hlustaðir á sömu tónlist og ég og last
sömu bækur. Það var gaman að vera
með þér á ferðalögum og söfnum, í
heimsóknum, bíóum og leikhúsum
þar sem þú varst bæði fróð og
skemmtileg auk þess sem frjór hug-
ur þinn kom iðulega með nýjar hliðar
á því sem um var rætt. Ég fékk inni-
haldsríkar stundir með þér.
En svo fóru svört öfl að leysast úr
læðingi og hafa eyðileggjandi áhrif á
heilsu þína. Ég sjálfur hef háð stríð
við eitt þeirra og við reyndum að
veita hvort öðru stuðning eftir bestu
getu. Einkenni þess er afneitunin en
leiðin til batans er uppgjöfin og að
fela líf sitt einhverju æðra manni
sjálfum. Ekki reyna að leika Guð. En
við áttum bæði erfitt með að játa
okkur sigruð þannig að árangur okk-
ar varð skrykkjóttur.
En eins og þú varst ekki einhöm
hvað varðar hæfileikana þá vöknuðu
fleiri svört öfl í huga þínum. Það
voru öfl sem ég átti erfitt með að
skilja og í raun ekki á færi neins sem
á ekki við þau sjálfur að glíma. Það
var erfitt að sjá þig veslast upp og
geta ekkert að gert en ég veit að þú
barðist eins og þú hafðir getu til. Ég
var vanmáttugur og eina leiðin að
leggja inn ósk um bata hjá Guði.
Hann uppfyllti ekki þá ósk en, ég
bið, þína.
Ég sakna þín sárt.
Pabbi.
Þeir segja mig látna, ég lifi samt
og í ljósinu fæ ég að dafna.
Því ljósi var úthlutað öllum jafnt
og engum bar þar að hafna.
Frá litlu hjarta berst lítil rós,
því lífið ég þurfti að kveðja.
Í sorg og í gleði ég senda mun ljós,
sem að mun ykkur gleðja.
(G. Ingi)
Ég elska þig, Sandra mín,
amma Kolbrún.
Okkur systurnar langar til þess að
þakka fyrir þær samverustundir
sem við höfum átt með þér, elsku
Sandra okkar. Þú varst einstök
manneskja og gladdir okkur oft þeg-
ar við vorum litlar. Þær voru ófáar
stundirnar sem þú nenntir að leika
við okkur litlu frænkur þínar. Ef við
vorum með þér þá vissum við að það
voru skemmtilegir tímar framundan
og ekki skemmdi að þú varst með
óþrjótandi hugmyndaflug. Leikirnir
voru því alltaf ótrúlega spennandi,
maður var ýmist í leynirannsóknar-
leiðangri með þér eða sitjandi í
myrkri og þú að segja æsispennandi
draugasögur með vasaljósi. Þú gast
gert okkur dolfallnar með töfra-
brögðunum þínum og gátum við með
engu móti skilið hvernig þú fórst að
þessu.
Það er okkur einnig minnisstætt
að eitt sinn varstu að passa okkur og
leigðum við Footloose-myndina, eft-
ir myndina þá dönsuðum við og
dönsuðum og skemmtum okkur því-
líkt vel með tilheyrandi hlátrasköll-
um.
Ekki alls fyrir löngu vorum við að
fara í gegnum gamlar spólur sem afi
Dolli hafði tekið upp. Það voru svo
margar minningar sem spruttu upp
við að horfa á þetta og gat maður
ekki annað en tárast af hlátri þegar
afi var að taka viðtal við þig og sjá
þig á sjónvarpsskjánum.
Þegar við hugsum um þig þá
heyrum við í rámu röddinni þinni og
hlátri. Þú varst svo klár, stóðst þig
svo vel þegar þú tókst þig til og klár-
aðir stúdentinn. Það var frábært að
fá að njóta þeirrar stundar með þér
og sjá hvað þú varst ánægð.
Allar góðu minningarnar um þig
verða ævinlega geymdar í hjörtum
okkar.
Elsku Gunna, Óðinn, Halldór Við-
ar, Arnar Rafn og Styrmir, megi al-
góður Guð styrkja ykkur og blessa í
þessari miklu sorg.
Kossar og knús,
Sara og Margrét.
Elsku fallega Sandra mín er farin
til betra lífs. Það er erfitt að heyra
móður segja að barnið hennar sé dá-
ið, fallega Sandra er farin, Sandra
sem var okkur öllum svo kær. Hún
var svo hæfileikarík, gædd ótrúleg-
um gáfum, mikill húmoristi, dýra-
vinur og svo mætti lengi telja.
Sandra hafði mikinn og sterkan
persónuleika sem hreif alla þá sem
til hennar þekktu. Ung var hún þeg-
ar fyrstu ljóðin hennar voru lesin og
listaverkin sem annaðhvort voru
teiknuð eða máluð voru komin á
striga eða innrömmuð upp á vegg.
Sandra átti mörg frændsystkini
sem litu upp til hennar og vil ég
nefna dætur mínar Söru og Mar-
gréti sem muna vel eftir því hvað
Sandra frænka var alltaf skemmti-
leg og uppátækjasöm. Hún var ekki
lengi að finna upp á skemmtilegum
leikjum þar sem ævintýrin voru alls-
ráðandi.
Allt virtist vera Söndru í hag, hún
fékk allan pakkann, en lífið er hverf-
ult og fékk hún Sandra svo sann-
arlega að finna fyrir því. Hún barð-
ist við sjúkdóm í mörg ár sem að
lokum tók hana frá öllum þeim sem
elskuðu hana. Hefur þetta verið
mikil og erfið þrautaganga fyrir fjöl-
skyldu hennar og þá sérstaklega
móður hennar sem var hennar
stærsti styrkur, móðir sem stóð
henni við hlið og barðist fyrir lífi
dóttur sinnar þar til yfir lauk.
Elsku Sandra mín, þær eru marg-
ar perlurnar sem þú hefur skilið eft-
ir í hjörtum okkar hinna sem eftir
sitjum og skiljum ekki af hverju.
Elsku Sandra, fallega frænka
mín, takk fyrir allt og allt og mun
rödd þín ávallt hljóma í hjarta mínu.
Elsku Gunna, Óðinn, Halldór Við-
ar, Arnar Rafn, Styrmir og Ásgeir,
megi góður Guð gefa ykkur styrk í
sorginni.
Guðlaug Halldórsdóttir
(Gulla frænka) og fjölskylda.
Elsku hjartans Sandra mín, nú
hefur þú verið tekin frá okkur og
færð til hinna englanna sem taka á
móti þér með opnum örmum. Nú
ertu hjá Guði með fallega hvíta
vængi sem vernda þig og veita þér
frið.
Ótal minningar um þig, elsku
Sandra, hafa leitað til mín síðustu
daga. Minningar um fallega stelpu
sem gat allt og kunni allt, með ótrú-
lega mikla hæfileika á svo mörgum
sviðum en því miður nýttust hæfi-
leikar þínir ekki sem skyldi vegna
sjúkdóms sem erfitt er að ráða við
og sem sigraði þig að lokum.
Þú varst svolítið eins og litla syst-
ir mín þar sem þú varst fimm árum
yngri en ég. Þú skottaðist oft heima
hjá mömmu og pabba og kallaðir
þau ömmu og afa krútt. Ég sé þig
fyrir mér teiknandi þvílíku lista-
verkin, skrifandi ljóð og þú kunnir
alla texta. Þú varst alltaf kát og
brosandi, samt svolítið villt en alltaf
góð.
Þú útskrifaðist úr gaggó með
hæstu einkunn og lífið blasti við þér.
Framhaldsskólarnir kepptust um að
fá þig í sinn skóla þar sem þú varst
svo mikill ræðusnillingur og allir
vildu fá þig í sitt Morfíslið. Til að
byrja með fórstu í FB, á þeim tíma
var ég einnig þar og við vorum sam-
an í einhverjum fögum. Það er mér
mjög minnisstætt þegar við sátum
saman í sögu, þú eyddir gjarnan
tímunum í að teikna á meðan ég
glósaði niður og ég hnippti stundum
í þig til að fá þig til að fylgjast betur
með þar sem ég þurfti að passa upp
á litlu frænku. En svo kom að próf-
um og þú náðir samt sömu einkunn
og ég þótt áreynslan hafi verið tölu-
vert minni af þinni hálfu. Þetta var
svo dæmigert fyrir þig, þú þurftir
ekkert að hafa fyrir náminu og náðir
alltaf með glans. Eftir fremur stutt
stopp í FB lá leið þín í MH og þar
varst þú í ræðuliðinu og varstu liðinu
til mikils sóma. Ég man hvað ég var
stolt af þér þegar ég fylgdist með
þér keppa í Morfís. Stuttu síðar fór
þessi illvígi sjúkdómur að herja á
þig. Baráttan stóð í mörg ár, stund-
um gekk vel en oft illa.
Börnin mín hafa nefnt bangsa og
dúkkur eftir þér síðustu ár, Sandra
mín, og eru margir bangsarnir sem
bera nafnið þitt enn á heimilinu
mínu.
Þú snillingurinn, listamaður með
meiru, húmoristi með hlýjan faðm
og fallegt bros. Allar þær góðu
minningar um þig sem mér þykir
svo endalaust vænt um munu lifa
áfram í huga mínum.
Elsku Gunna, Óðinn, Halldór Við-
ar, Arnar Rafn, Styrmir og Ásgeir,
ég votta ykkur mína dýpstu samúð.
Eftir situr stórt skarð í hjörtum
okkar.
Megi Guð styrkja ykkur í sorg-
inni.
Þú gengin ert hugglöð á frelsarans
fund
og fagnar með útvaldra skara,
þar gleðin er eilíf, þar grær sérhver
und.
Hve gott og sælt við hinn hinsta blund
í útbreiddan faðm Guðs að fara.
Nú kveðja þig vinir með klökkva og
þrá
því komin er skilnaðarstundin.
Hve indælt það verður þig aftur að sjá
í alsælu og fögnuði himnum á,
er sofnum vér síðasta blundinn.
(Hugrún)
Kolbrún Birna Halldórsdóttir
og fjölskylda.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
Hafðu gát á hjarta mínu
halt mér fast í spori þínu,
að ég fari aldrei frá þér,
alltaf, Jesús, vertu hjá mér.
Um þig alltaf sál mín syngi
sérhvern dag, þó eitthvað þyngi.
Gef ég verði góða barnið,
geisli þinn á kalda hjarnið.
(Ásmundur Eiríksson)
Nú er mikill sorgardagur þar sem
við kveðjum elsku yndislegu Söndru
okkar. Við erum svo óendanlega
þakklát fyrir að hafa fengið að kynn-
ast þessari fallegu og hæfileikaríku
stúlku. Í hjarta okkar trúum við því
að hún hafi öðlast góða hvíld og fal-
legt frelsi.
Elsku Gunna, Óðinn, Halldór,
Arnar Rafn og Styrmir, hugur okk-
ar og hjarta er með ykkur á þessum
erfiða tíma, elsku fjölskylda. Megi
guð og allir hans fallegu englar
hjálpa ykkur og gefa ykkur elsku
vinir góðan og orkumikinn styrk til
að komast í gegnum þetta erfiða
tímabil.
Hjartans samúðarkveðjur.
Lilja, Ari, Jón Helgi
og Alexander.
Mig langar til að minnast Söndru
litlu sem um árabil var mér sem
systir. Ég var kærasta Halldórs
bróður hennar á unglingsárunum og
var þar af leiðandi mikið inni á heim-
ili þeirra. Fyrsta minning mín um
Söndru á sér stað milli blokkanna í
Fellahverfinu, þar sem hún stóð
framan á BMX-hjóli bróður síns, lítil
sæt strákastelpa með falleg augu,
breitt bros og djúpa spékoppa.
Við Sandra náðum vel saman og
ein besta minning mín um hana er
orðin 18 ára gömul, en þá leystum
við Sandra mömmu hennar af í skúr-
ingavinnu á skóvinnuverkstæði í
þrjá mánuði. Við gátum spjallað
mikið saman um allt milli himins og
jarðar og hlógum iðulega hátt og
dátt. Ein skemmtilegasta minningin
er þegar við létum ekki nægja að
hlusta á Whitney Houston í útvarp-
inu í bílnum heldur reyndum við á
okkar eigin raddbönd og gerðum
skúringavinnuna skemmtilegri með
því að syngja lagið „I will always
love you“ með fyrrnefndri söngkonu.
Sandra með sína rámu rödd og ég
laglaus með öllu en það var ekki það
sem skipti máli, aðalatriðið var að
tvær litlar stelpuskottur skemmtu
sér konunglega og áttu saman góðar
stundir. Eftir að æskuástin leið und-
ir lok urðu samskiptin við Söndru og
fjölskylduna eðlilega minni, en um
tíma bjó ég í miðbænum og rakst þá
oft á Söndru og alltaf brosti hún sínu
breiða brosi. Þau eru orðin mörg ár-
in frá því ég hitti hana síðast, en
minningin um skemmtilega og hæfi-
leikaríka ljúfmennið hana Söndru
mun ávallt lifa í hjarta mér. Takk
fyrir þær stundir sem ég fékk að
eiga með þér elsku Sandra. Guð
geymi þig.
Elsku Guðrún Lára og fjölskylda;
Guð veri með ykkur og blessi ykkur í
sorginni.
Ég aldrei hef lofað að brautin sé bein,
né blómstígar gullskrýddir alla leið
heim.
Ég get ekki lofað þér gleði án sorgar,
á göngu til himinsins helgu borgar.
En ég hefi lofað þér aðstoð og styrk,
og alltaf þér birtu þó leiðin sé myrk.
Mitt ljúfasta barn ég lofað þér hef,
að leiða þig sjálfur hvert einasta skref.
(Staðf. Hjálmar Jónsson)
Eva Hrönn Hafsteinsdóttir.
Sandra Ásgeirsdóttir
Elsku Sigrún mín.
Þú hefðir orðið þrí-
tug þann 20. septem-
ber sl. en náðir því
ekki, því miður. Ég ætla samt að
óska þér til hamingju með afmælið,
þessi minningargrein kemst ekki til
skila á afmælisdaginn þinn vegna
gleymsku frænku þinnar.
Ég reyndi margsinnis að skrifa
minningargrein um þig þegar þú
fórst af þessari jörð en gat það ekki.
Elsku Sigrún mín, þú varst svo
yndisleg móðir og húsmóðir þegar
allt var í lagi, ég fékk alltaf fréttir af
þér annað slagið í gegnum mömmu
þína og pabba og þú veist hvað ég
elska son þinn hann Patrik, Geir
kynntist ég aldrei né sá nema á
mynd og er hann yndislega fallegur
drengur.
Þegar ég bjó á Íslandi síðast þótti
mér svo gaman að fá þig í heimsókn í
kaffi, þá var líka allt, allt í lagi hjá
þér.
Ég var oft sár og reið þegar þú
varst ekki edrú en ég skil þetta allt
svo miklu betur núna, þetta er hrylli-
legur sjúkdómur sem engum eirir.
Sigrún Kristbjörg
Tryggvadóttir
✝ Sigrún KristbjörgTryggvadóttir
fæddist á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á Ak-
ureyri 20. september
1980. Hún lést 13.
febrúar síðastliðinn.
Útför Sigrúnar fór
fram frá Glerárkirkju
á Akureyri 23. febr-
úar 2010.
Ég veit að þér líður
vel núna, laus við þján-
ingarnar sem heltóku
þig og ég veit að þetta
vildir þú ekki en réðir
ekki við þennan sjúk-
dóm, þú varst búin að
reyna svo oft að
stoppa en það gekk
ekki hjá þér.
Ég hugsa til þín alla
daga og kveiki á kerti
við myndina þína.
Guð geymi þig og
varðveiti, elsku
frænka mín.
Drottinn er minn hirðir,
mig mun ekkert bresta.
Á grænum grundum
lætur hann mig hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég langa ævi.
(23. Davíðssálmur)
Þín frænka í Danmörku,
Kristín.